Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου 2014

Όλοι στις Γενικές Συνελεύσεις - Εμπρός για απεργία!



ΣΤΙΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ των ΕΛΜΕ και των ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ

ΞΑΝΑΠΙΑΝΟΥΜΕ ΤΟ ΝΗΜΑ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ
ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΜΕ ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ και ΔΙΑΡΚΕΙΑ
     
      Οι συνελεύσεις στις ΕΛΜΕ και τους Διδασκαλικούς Συλλόγους γίνονται στην πιο κρίσιμη στιγμή για το κίνημα, μια που η σύγκρουση με τη βάρβαρη κυβέρνηση των μνημονίων δεν έχει καταλαγιάσει, αλλά αντίθετα κλιμακώνεται. Η μαζική αντίσταση στην αξιολόγηση σε όλο το δημόσιο, έχει οδηγήσει την κυβέρνηση των Σαμαροβενιζέλων σε αδιέξοδο. Η απόφαση του δικαστηρίου που έβγαλε παράνομη και καταχρηστική την απεργία-αποχή της ΑΔΕΔΥ  αποτελεί παραδοχή ήττας για την κυβέρνηση στην τρίμηνη μάχη που έδωσε με το δημοσιουπαλληλικό κίνημα μέσα στο καλοκαίρι. Προσπαθεί τώρα απεγνωσμένα να βάλει φρένο στη δυναμική μας με τα δικαστήρια. Και η δυνατότητα να ηττηθεί ξανά είναι μπροστά μας.
      Η οικονομική κρίση τους χειροτερεύει ακόμη περισσότερο και πλέον δεν μπορούν να υποσχεθούν τίποτε απολύτως στους εργαζόμενους. Καμία ελάφρυνση, καμία βελτίωση, όσο και αν τα παπαγαλάκια τους μιλάνε συνεχώς για την ανάπτυξη που είναι «στη στροφή». Το μόνο που μπορούν να υποσχεθούν είναι 6.500 νέες απολύσεις μέχρι τον Δεκέμβρη, νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων, περισσότερη διάλυση της Παιδείας και της Υγείας, περισσότερο αυταρχισμό και δικαστήρια.
      Πρόκειται για μια κυβέρνηση υπο κατάρρευση αλλά χρειάζεται το εργατικό κίνημα να δώσει την δική του μάχη για να τους ανατρέψει. Δεν μπορεί να υπάρξει καμμία αναμονή για τις προεδρικές εκλογές της ανοιξης για να ξεφορτωθούμε την πολιτική των μνημονίων και την κυβέρνηση που την εφαρμόζει. Γιατί αυτό θα σημάνει τη συνέχιση των επιθέσεων της κυβέρνησης, με την στήριξη των αφεντικών και της ΕΕ.
      Γι’ αυτο οι συνελεύσεις των ΕΛΜΕ και των διδασκαλικών συλλόγων μπορούν να γίνουν η αιχμή του δόρατος για όλο το δημόσιο για μια μαζική απεργιακή απάντηση διαρκείας για να τελειώνουμε μια και καλή με την αξιολόγησή, τη λιτότητα, τις περικοπές και την κυβέρνηση που εφαρμόζει αυτές τις βάρβαρες πολιτικές.
·         Το πρώτο βήμα είναι να εξασφαλίσουμε ότι οι συνελεύσεις θα είναι μαζικές και θα συσπειρώσουν τους χιλιάδες συναδέλφους που έδωσαν τη μάχη ενάντια στην αξιολόγηση τους προηγούμενους μήνες, στα σχολεία, στο υπ. Παιδείας στις διευθύνσεις, στα σεμινάρια.
·         Να φέρουμε το μήνυμα της ήττας της κυβέρνησης στον πρώτο γύρο της σύγκρουσης με την αξιολόγηση στο δημόσιο και της αισιοδοξίας ότι μπορούμε να οργανώσουμε αυτόν τον δεύτερο γύρο ακόμη πιο αποτελεσματικά.
·         Να φέρουμε το μήνυμα ότι με τους αγώνες μας έχουμε επιβάλλει ότι 16 μήνες μετά η συντριπτική πλειοψηφία των διαθέσιμων συναδέλφων δεν έχει απολυθεί.
·         Και αυτό μπορεί να έχει μία μορφή δράσης. Να κλιμακώσουμε με τριήμερες και πενθήμερες επαναλαμβανόμενες απεργίες. Την μάχη που μας στέρησαν πέρσι τα συνδικαλιστικά τερτίπια φέτος μπορούμε να τη δώσουμε ακόμη πιο συντονισμένα και αποτελεσματικά. 
      Γιατί είναι σίγουρο ότι δεν θα βρεθούμε μόνοι μας. Οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία προχωράνε σε 48ωρη κινητοποίηση στις 1 και 2 Οκτώβρη. Οι εργαζόμενοι στους δήμους είναι έτοιμοι για μάχες ενάντια στον επανέλεγχο των συμβάσεων. Οι συνάδελφοι διαθέσιμοι παραμένουν ενεργοί και συνεχίζουν τη μάχη για να μην απολυθεί κανένας. Οι καθαρίστριες, οι σχολικοί φύλακες, οι διαθέσιμοι των υπουργείων συνεχίζουν τον αγώνα τους. Οι εργαζόμενοι στην ΕΡΤ έχουν ξεπεράσει τον ένα χρόνο αγωνιζόμενοι. Οπως φάνηκε στη ΔΕΘ οι εργαζόμενοι συνολικά, είναι διατεθειμένοι να δώσουν τη μάχη ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης.
            Επόμενος σταθμός είναι η πανελλαδική συνέλευση του ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ενάντια στα κλεισίματα και τις διαθεσιμότητες την Κυριακή 28 Σεπτέμβρη στις 11πμ στην αίθουσα εκδηλώσεων της Πανηπειρωτική Ομοσπονδίας (Κλεισθένους 15 πίσω απο το δημαρχείο της Αθηνάς). Για να συζητήσουμε όλοι μαζί εργαζόμενοι απο δημόσιο και απο ιδωτικό τομέα γαι τις εμπειρίες των αγώνων της τελευταίας χρονιάς, να προγραμματίσουμε τα επόμενα βήματά μας αλλά και να σφίξουμε τις γραμμές του συντονισμού απο τα κάτω.
            Να ανοίξουμε με τους αγώνες μας την εργατική προοπτική. Για τη διαγραφή του χρέους, τη ρήξη με την ΕΕ και το ευρώ, την κρατικοποίηση των τραπεζών και την απαγόρευση των απολύσεων και την επαναπρόσληψη όλων των απολυμένων. 

Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου 2014

Οι εκπαιδευτικοί ενάντια στην αξιολόγηση και τους φασίστες - Οι μάχες του Σεπτέμβρη

Γενικές Συνελεύσεις οργανώνουν καθηγητές και δάσκαλοι τις δύο επόμενες βδομάδες για να αποφασίσουν την συνέχεια και την μορφή των κινητοποιήσεών τους ενάντια στην «αξιολόγηση» και τις επιθέσεις της κυβέρνησης σε εκπαιδευτικούς και σχολεία. 
Οι συνελεύσεις των καθηγητών θα γίνουν από τις 22 έως τις 26/9, ενώ η συνέλευση των Προέδρων των ΕΛΜΕ θα γίνει στις 27/9 στην Αθήνα. Η ΔΟΕ θα κάνει αντίστοιχο γύρο συνελεύσεων από τις 23 ως τις 28/9, ενώ η συνέλευση Προέδρων θα γίνει μέσα στο τριήμερο 28-30/9 (δεν έχει οριστεί η ακριβής ημερομηνία). 
Ακόμα, αυτή τη βδομάδα θα γίνουν έκτακτες Γενικές Συνελεύσεις σε πολλά σημεία τόσο για τη συμμετοχή των εκπαιδευτικών στις αντιφασιστικές κινητοποιήσεις στον ένα χρόνο από την δολοφονία του Παύλου Φύσσα, όσο και για το ζήτημα των τεράστιων ελλείψεων σε προσωπικό. 
ΕΛΜΕ και Σύλλογοι Δασκάλων προχωρούν σε αντιφασιστικές πρωτοβουλίες. Η ΕΛΜΕ Άνω Λιοσίων οργάνωσε εκδήλωση την Κυριακή 14/9, ενώ στήριξε και την εκδήλωση της ΚΕΕΡΦΑ στην περιοχή την προηγούμενη μέρα. Ο Σύλλογος Δασκάλων «Αριστοτέλης» κυκλοφόρησε αφίσα και προκήρυξη στα σχολεία που καλύπτει για συμμετοχή στο αντιφασιστικό διήμερο 18-19/9, ενώ ψήφισμα συμμετοχής πέρασε και η Γ’ ΕΛΜΕ Αθήνας. 
Στις διπλανές στήλες μπορείτε να διαβάσετε την πρόταση της «Τάξης μας», του αντικαπιταλιστικού δικτύου των εκπαιδευτικών που συμμετέχουν στις Παρεμβάσεις, για το πώς χρειάζεται να κινηθούν οι εκπαιδευτικοί το αμέσως επόμενο διάστημα τόσο ενάντια στην «αξιολόγηση» όσο και μέσα στο αντιφασιστικό κίνημα.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
 Οι εκπαιδευτικοί στον Αντιφασιστικό Σεπτέμβρη-γράφει η Γεωργία Κόφφα
Εμείς οι εκπαιδευτικοί στην αντιρατσιστική-αντιφασιστική πάλη παίξαμε και συνεχίζουμε να παίζουμε καθοριστικό ρόλο. Όχι μόνο με τις παρεμβάσεις μας στα μαθήματα αλλά και με συνεχείς δράσεις τόσο στα σχολικά πλαίσια (εκδηλώσεις, συζητήσεις, διοργάνωση μαθητικών δραστηριοτήτων με αντιφασιστικό περιεχόμενο), όσο και σε κοινωνικό, πολιτικό και συνδικαλιστικό επίπεδο. Στη Νέα Φιλαδέλφεια η περσινή σχολική χρονιά ήταν γεμάτη από projects και φεστιβάλ μαθητών με αντιρατσιστικό περιεχόμενο ενώ η εκδήλωση που συνδιοργάνωσε η Ένωση Γονέων και Κηδεμόνων με την ΚΕΕΡΦΑ ήταν πρωτόγνωρη σε μαζικότητα. Αντίστοιχα παραδείγματα υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα.
Συνάδελφοι εκπαιδευτικοί όχι μόνο συμμετέχουν σε αντιρατσιστικές-αντιφασιστικές συλλογικότητες, αλλά και μέσα στα πλαίσια των ΕΛΜΕ δημιουργούν τις δικές τους κινήσεις-πρωτοβουλίες και συνδέουν τον αγώνα που δίνουν για δημόσια και δωρεάν παιδεία με την αντιφασιστική πάλη. Στο χώρο της εκπαίδευσης ο αγώνας των ίδιων των εργαζομένων δεν άφησε ποτέ περιθώρια να αποκτήσει πολιτική ή συνδικαλιστική ύπαρξη ο ρατσιστικός και φασιστικός λόγος. Αυτό συμβαίνει γιατί για εμάς το ζήτημα δεν είναι μόνο εκπαιδευτικό αλλά κυρίως πολιτικό. 

Σύστημα

Αυτό το πολιτικό σύστημα που προωθεί τις κοινωνικές ανισότητες, τη φτώχεια, τις διακρίσεις και το ρατσιστικό λόγο και δε σταματά να επιτίθεται ακόμη και στις στοιχειώδεις δημοκρατικές ελευθερίες, φτιάχνει και το εκπαιδευτικό σύστημα που εξυπηρετεί τη στρατηγική του. Επομένως ο στόχος για ένα σχολείο που δίνει τις ίδιες δυνατότητες σε όλα τα παιδιά που μένουν σ’ αυτή τη χώρα και θέτει ως βασικές αξίες την κοινωνική δικαιοσύνη, την ισότητα και την ελευθερία συνδέεται άμεσα με την πάλη της ανατροπής κάθε συστήματος εκμετάλλευσης και καταπίεσης. 
Για εμάς, η επέτειος της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα είναι η ευκαιρία να διαδηλώσουμε και πάλι μαζί με την υπόλοιπη κοινωνία και τα άλλα συνδικάτα ενάντια στον ρατσιστικό λόγο, τη νεοναζιστική απειλή, την εγκληματική δράση της Χ.Α και την προσπάθεια των από πάνω να καλύψουν ακόμη μια φορά τους δολοφόνους νεοναζί. Μην ξεχνάμε ότι η δολοφονία του Π. Φύσσα έγινε την περίοδο που οι καθηγητές έδιναν τον πιο δυνατό απεργιακό αγώνα του κλάδου τα τελευταία χρόνια παρά τις προσπάθειες της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας για το αντίθετο και αυτό συνέβαλε αποφασιστικά όχι μόνο στην έκρηξη του αντιφασιστικού κινήματος αλλά και στην πρώτη αντιφασιστική απεργία. Για να βγει λοιπόν πιο δυνατό το αντιφασιστικό κίνημα και στο Κερατσίνι στις 18 και στο Σύνταγμα στις 19/9 οι εκπαιδευτικοί μαζί με τους μαθητές και τους γονείς θα δώσουν δυναμικό παρών.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
 Απεργιακή συνέχεια των μαχών ενάντια στην αξιολόγηση -γράφει η Μαργαρίτα Παπαμηνά

Η περσινή σχολική χρονιά, μετά την απεργία διαρκείας των καθηγητών ενάντια στις απολύσεις και τις διαθεσιμότητες και τον απεργιακό ξεσηκωμό στο δημόσιο που ακολούθησε,  σφραγίστηκε από τον αγώνα ενάντια στην αξιολόγηση. Η προσπάθεια της κυβέρνησης να εφαρμόσει την αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας, ως δούρειο ίππο για την αξιολόγηση, βρέθηκε αντιμέτωπη με το σύνολο του εκπαιδευτικού κινήματος που αρνήθηκε να συμμετάσχει με οποιονδήποτε τρόπο στη διαδικασία. Οι υπογραφές άρνησης συμμετοχής που συγκέντρωσε η ΔΟΕ άγγιξαν το 90%.
Ένα μεγάλο κύμα ανυπακοής μέσα στην εκπαίδευση συνεχίστηκε για όλον το χειμώνα με την συντριπτική πλειοψηφία των συλλόγων διδασκόντων να βγάζουν πρακτικά άρνησης συμμετοχής στην αυτοαξιολόγηση και στη σύσταση των ομάδων εργασίας που προέβλεπε. Μέσα σε αυτό το κλίμα η κυβέρνηση προχώρησε στην «προσφιλή» της μέθοδο, την επιστράτευση. Οι διευθυντές υποχρεώνονταν με αυτόν τον τρόπο να συστήσουν τις απαραίτητες ομάδες εργασίας με ανάθεση στους εκπαιδευτικούς, προκειμένου να προχωρήσει η διαδικασία. Σε αυτήν την κρίσιμη στιγμή η ηγεσία της ΔΟΕ αντί να κλιμακώσει τον αγώνα, υποχωρεί, για ακόμα μια φορά, αγνοώντας τις διαθέσεις των εκπαιδευτικών. Χαρακτηριστικό είναι ότι ενώ το Υπουργείο εξήγγειλε την επιστράτευση στις 24/3, πολλοί σύλλογοι που είχαν ορίσει συνεδριάσεις για τις 25/3 εξακολουθούσαν να βγάζουν πρακτικά αρνούμενοι να συμμετάσχουν στην αυτοαξιολόγηση. 
Παρόλαυτα, η απόφαση της ΔΟΕ για σύσταση των ομάδων εργασίας και μπλοκάρισμα των συνεδριάσεων με συνεχείς στάσεις εργασίας υποστηρίχθηκε απο την πλειοψηφία του κλάδου, μπλοκάροντας για ακόμα μια φορά την προσπάθεια εφαρμογής της. Την άνοιξη το Υπουργείο προχώρησε στη διοργάνωση επιμορφωτικών σεμιναρίων για τα στελέχη της εκπαίδευσης και λίγο αργότερα για τους διευθυντές. Η απάντηση που πήρε ήταν απεργίες και μαζικές συγκεντρώσεις έξω απο τα επιμορφωτικά κέντρα, που εμπόδισαν πανελλαδικά την διεξαγωγή τους, με αποτέλεσμα τελικά το Υπουργείο να μην καταφέρει να προχωρήσει ούτε βήμα στην υλοποίηση των στόχων του.   

Κύμα ανυπακοής

Η μάχη ενάντια στην αυτοαξιολόγηση όχι μόνο δεν επέτρεψε την κατηγοριοποίηση των σχολείων, αλλά έστειλε ένα ηχηρό μήνυμα ότι η αξιολόγηση θα μείνει στα χαρτιά. Μέσα στο καλοκαίρι την σκυτάλη πήρε το υπόλοιπο δημόσιο. 
Η απεργία – αποχή της ΑΔΕΔΥ αποτέλεσε ένα σημαντικό όπλο του κινήματος, με την συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων (που σε πολλές περιπτώσεις άγγιξε το 100%) να μην υποβάλλει έκθεση αυτοαξιολόγησης, ενώ σημαντικό ποσοστό διευθυντών αρνήθηκε να προχωρήσει στον επιμερισμό των ποσοστών. Αυτό το κύμα αντιδράσεων και ανυπακοής έχει αναγκάσει την κυβέρνηση σε συνεχείς υποχωρήσεις όσον αφορά την εφαρμογή του νόμου για την αξιολόγηση, μεταθέτοντας τις ημερομηνίες ολοκλήρωσης της διαδικάσιας στα τέλη του Οκτώβρη, ενώ θα έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί από τον Ιούνη.
Το κίνημα ενάντια στην αξιολόγηση έχει καταγράψει μια πρώτη νίκη απέναντι στις επιθέσεις της κυβέρνησης, είναι όμως κρίσιμο ο αγώνας να κλιμακωθεί και να γενικευτεί. Η ΑΔΕΔΥ επαναβεβαίωσε την απόφαση για απεργία – αποχή, επεκτείνοντάς την και στην εκπαίδευση. Πρέπει παντού να πάμε σε μαζικές γενικές συνελεύσεις προκειμένου να προχωρήσουμε συντονισμένα τόσο με τη συμμετοχή μας στην κινητοποιήση της ΑΔΕΔΥ αλλά και να ανοίξουμε τη σύγκρουση με το σύνολο των κυβερνητικών πολιτικών που φέρνουν νέο μισθολόγιο, τεράστια κενά, μηδενικούς διορισμούς κλπ. Χρειάζεται να προχωρήσουμε τώρα σε απεργίες διαρκείας και να συντονιστούμε με το σύνολο των εργαζομένων τόσο στο δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα, για να τελειώνουμε με την κυβέρνηση και τα μέτρα τους που διαλύουν καθημερινά τις ζωές μας, φέρνοντας μόνο φτώχεια, ρατσισμό και πολέμους.