Δευτέρα 25 Ιουνίου 2018

Η ΤΑΞΗ ΜΑΣ: ΓΙΑ 87η ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΔΟΕ

Απόφαση για απεργία ΤΩΡΑ!
για να σώσουμε την δημόσια παιδεία, να κερδίσουμε μόνιμους διορισμούς, λεφτά για τα σχολεία

Η 87η συνέλευση του κλάδου διεξάγεται την ώρα που αποκαλύπτονται τα όρια της ''ρεαλιστικής'' πολιτικής της κυβέρνησης Τσίπρα Οι υποσχέσεις των εκπροσώπων της τρόικας για μείωση του αβάστακτου χρέους, κάνουν φτερά και αντικαθίστανται από απαιτήσεις για σκληρή εποπτεία και δημοσιονομική πειθαρχία δηλαδή για συνέχιση της λιτότητας και των περικοπών με θηριώδη πλεονάσματα της τάξης του 3,5% μέχρι το 2023 και 2,2% με συνέχιση της λιτότητας μέχρι το 2060. Μέσα στο διάστημα 2018-2022 τα τοκοχρεολύσια που πρέπει να πληρώσει ο ελληνικός καπιταλισμός φτάνουν τα 65 δισεκατομμύρια. Το ποσό αυτό δεν βγαίνει χωρίς δανεισμό, είτε από τις αγορές είτε από τους μηχανισμούς της ΕΕ και του ΔΝΤ.
Στο ζήτημα του χρέους δεν κατάφερε να πάρει τίποτα παραπάνω από την δεκαετή επιμήκυνση των δανείων του EFSF ύψους 130 δισεκατομμυρίων ευρώ, τη δεκαετή παράταση της περιόδου χάριτος των ίδιων δανείων, όπως και την κατάργηση της προβλεπόμενης αύξησης του επιτοκίου των δανείων αυτών. Μόνο που αυτές τις ευνοϊκές ρυθμίσεις η κυβέρνηση τις είχε πάρει τυπικά από το 2016. Τα μέτρα μοιάζει απλά να απομακρύνουν τον κίνδυνο της στάσης πληρωμών μετά το 2022. Δεν μειώνουν το συνολικό όγκο του χρέους ούτε τον κίνδυνο να βρεθούμε σε οριακό σημείο.
Έτσι και αλλιώς το επικαιροποιημένο μνημόνιο που συμφώνησαν κυβέρνηση και θεσμοί δείχνει με ποιο τρόπο θα στηριχτεί η πολιτική της «εξόδου». Άγριο τσεκούρι στις συντάξεις και τα εισοδήματα, συνέχιση των περικοπών για να πιαστούν τα θηριώδη πλεονάσματα.
Μόνο από τις τσέπες των συνταξιούχων υπολογίζεται ότι θα αρπάξουν 1.8 δις ετησίως. Εξάλειψη του ΕΚΑΣ και της επιδότησης αλληλεγγύης. Άλλο ένα 1,8 δις σχεδιάζεται να εξοικονομηθεί με νέο φόρο εισοδήματος των φυσικών προσώπων που θα εφαρμοστεί το 2020. Προωθείται επέκταση των ιδιωτικοποιήσεων των κοινωνικών αγαθών της ΔΕΠΑ, των ΕΛΠΕ, της ΕΥΔΑΠ, της ΕΥΑΘ, των συγκοινωνιών, της Εγνατίας, του Ελληνικού κλπ. Παράλληλα προβλέπεται επέκταση της ελαστικής εργασίας και αντί για την ικανοποίηση της διεκδίκησης για μαζικές προσλήψεις στις κοινωνικές υπηρεσίες, θα υπάρξει συντήρηση της σημερινής τραγικής κατάστασης των ελλείψεων προσωπικού.

Η ''Έξοδος'' μπορεί να έφτασε, αλλά τα μνημόνια στην εκπαίδευση καλά κρατούν

Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση πανηγυρίζει για την έξοδο από τα μνημόνια, πάνω από 24.000 συνάδελφοι και συναδέλφισσες αναπληρωτές απολύονται μαζικά. Συνάδελφοι και συναδέλφισσες εκπαιδευτικοί που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, αφού από το 2010 έχουν αποχωρήσει πάνω από 30.000 εκπαιδευτικοί και δεν έχει γίνει ούτε μία πρόσληψη μόνιμου προσωπικού. Για ακόμα μια χρονιά η κυβέρνηση δεν προτίθεται να κάνει μόνιμους διορισμούς. Αντίθετα επιδιώκει την μονιμοποίηση της ελαστικής εργασίας και τη διαιώνιση της εργασιακής ομηρίας, αποκλείοντας την προοπτική της ύπαρξης μόνιμου προσωπικού.

Κυβέρνηση, ΟΟΣΑ, Ε.Ε, Δ.Ν.Τ συνεχίζουν να χτυπούν το χώρο της εκπαίδευσης. Υπονομεύουν τις μορφωτικές ανάγκες των μαθητών, καταπατούν τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών. Ο Γαβρόγλου έχει προχωρήσει σε συνολική επίθεση σε όλη την εκπαίδευση από τα πανεπιστήμια μέχρι τα σχολεία.
Η έκθεση ΟΟΣΑ για την ελληνική εκπαίδευση βάζει ένα συνολικό πλαίσιο αντιεκπαιδευτικών μέτρων με άξονες την αυτονομία της σχολικής μονάδας και τη λειτουργία της με όρους επιχείρησης, τη δυνατότητα των διευθυντών να επιλέγουν το διδακτικό προσωπικό, μόνιμο ή έκτακτο, τη συμμετοχή τους στην αξιολόγηση με επισκέψεις στις τάξεις διδασκαλίας, την προσαρμογή της σχολικής προσφοράς στις «τοπικές ανάγκες», την αναζήτηση τοπικών πόρων για τη χρηματοδότηση των σχολείων, την κάθετη κατηγοριοποίησή των εκπαιδευτικών σε «καθοδηγητές, ερευνητές, ανώτατους εκπαιδευτικούς, εκπαιδευτικούς δικτύων και διευθυντές», την αντικατάσταση της «ανελαστικής σχέσης εργασίας» των αναπληρωτών με πενταετείς συμβάσεις μειωμένης απασχόλησης. Η προώθηση της αξιολόγησης εκπαιδευτικών και της αυτοαξιολόγησης σχολικών μονάδων είναι μια από τις βασικές προτεραιότητες της νέας έκθεσης του ΟΟΣΑ.

Το νομοσχέδιο που ψηφίστηκε για την «αναδιοργάνωση των δομών υποστήριξης της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης» συμπληρώνει το αντιεκπαιδευτικό θεσμικό πλαίσιο όλων των έως τώρα αντιδραστικών αλλαγών.
Κύριος στόχος η διαμόρφωση « κουλτούρας αξιολόγησης» μέσω της προσπάθειας να μετατρέψει όλους τους εκπαιδευτικούς σε αξιολογητές των στελεχών εκπαίδευσης και των σχολικών μονάδων. Διαμορφώνει μια νέα, πιο σύνθετη, συγκεντρωτική και γραφειοκρατική δομή εποπτικού ελέγχου στα σχολεία και τους εκπ/κους, με αξιολόγηση, αξιολόγηση/λογοδοσία, δ/ντες manager, ομάδες σχολείων κλπ. Αποδομεί την ειδική αγωγή, αλλάζοντας τον ρόλο των ΚΕΔΔΥ, μεταθέτοντας στους εκπαιδευτικούς του γενικού σχολείου μέσα από παρεμβατικά προγράμματα την αντιμετώπιση και αξιολόγηση των μαθητών με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.

Πάνω από όλα η αξιολόγηση των σχολικών μονάδων, φέρνει δραματικές αλλαγές σε όλα τα επίπεδα. Οδηγεί στην κατηγοριοποίηση σχολείων και εκπαιδευτικών, στην σύνδεση της χρηματοδότησης με τα αποτελέσματα αυτής της κατηγοριοποίησης και προωθεί το κυνήγι των χορηγών. Με τελικό αποτέλεσμα την υποβάθμιση των σχολείων των πιο φτωχών και υποβαθμισμένων περιοχών και την αμφισβήτηση τελικά στο δικαίωμα των παιδιών της εργατικής οικογένειας να έχουν πρόσβαση σε ένα δημόσιο δωρεάν σχολείο.

Η εφαρμογή της 2χρονης υποχρεωτικής προσχολική αγωγής και εκπαίδευσης από την κυβέρνηση, χωρίς χρηματοδότηση, χωρίς προσλήψεις, χωρίς δομές, αποτελεί προκλητικό εμπαιγμό. Ένα αδειανό πουκάμισο που στόχο έχει να κρύψει με ''προοδευτικό'' περιτύλιγμα μια πολιτική «μηδενικού κρατικού κόστους», με αποτέλεσμα τελικά την συρρίκνωση των δημόσιων δομών.

Το τέλος των μνημονίων είναι το ξήλωμά τους

Ο αγωνιστικός ξεσηκωμός για μόνιμους διορισμούς, έδειξε, την διάθεση μιας μεγάλης πλειοψηφίας του κλάδου, να παλέψει και να συγκρουστεί με τα ασφυκτικά όρια, που βάζουν οι μνημονιακές δεσμεύσεις της κυβέρνησης με τους δανειστές. Το ίδιο έδειξαν συνολικά και οι αγώνες των συμβασιούχων σε όλο το δημόσιο. Ο αγώνας των εργατών της Cosco, της ΔΕΗ, της ΕΥΔΑΠ ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις και στις εργασιακές συνθήκες γαλέρας που αυτές φέρνουν. Μας εμπνέουν οι αγώνες των εκπαιδευτικών στις ΗΠΑ και οι μαζικοί αγώνες των εργαζομένων στη Γαλλία. Αλλά και οι χιλιάδες απλοί εργαζόμενοι και νεολαίοι, γυναίκες και άντρες που στηρίζουν το αντιφασιστικό και το αντιρατσιστικό κίνημα. Ένα κίνημα με συνδικάτα, φοιτητικούς συλλόγους, κοινότητες μεταναστών, ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών, που έχει καταφέρει να στέκεται ασπίδα στο πλευρό των προσφύγων και των μεταναστών, εμπόδιο στο δυνάμωμα της ακροδεξιάς και των ρατσιστικών πολιτικών της ΕΕ.

Διαγράψτε το χρέος και όχι τα σχολεία

Η απάντηση δεν είναι η υποταγή των εργαζομένων στους δημοσιονομικούς δείκτες και την προσμονή της «ανάπτυξής τους», της «εξόδου από τα μνημόνια». Χρειαζόμαστε ένα μαζικό ενωτικό ριζοσπαστικό κίνημα των εργαζομένων από τα κάτω για την ανατροπή των μνημονιακών επιθέσεων και την έξοδο από τον «μηχανισμό» επιτήρησης και δημοσιονομικής πειθαρχίας Η διαγραφή του χρέους είναι η μόνη καθαρή έξοδος από αυτά. Το χρέος έχει γίνει γόρδιος δεσμός για την οικονομία. Αλλά οι γόρδιοι δεσμοί δεν λύνονται, κόβονται. Αυτό μόνο η εργατική τάξη έχει τη δύναμη να το κάνει και ο τρόπος είναι ένας: η μονομερής στάση πληρωμών, η πλήρης διαγραφή του χρέους, με κρατικοποίηση των τραπεζών και εργατικό έλεγχο, ρήξη με το ευρώ και έξοδο από την ΕΕ.
Συνεχίζουμε στο δρόμο που άνοιξαν οι μεγάλες πανεκπαιδευτικές κινητοποιήσεις όλου του προηγούμενου διαστήματος, οι καταλήψεις και οι Συνελεύσεις Αγώνα στο Υπουργείο Παιδείας, οι δεκάδες κινητοποιήσεις σε όλες τις πόλεις της χώρας. Η 87η συνέλευση του κλάδου χρειάζεται να αποφασίσει ΑΠΕΡΓΙΑ (48ωρη, 3ήμερη ή 5νθήμερη) μετά το άνοιγμα των σχολείων το Σεπτέμβρη, με κλειδωμένη ημερομηνία. Είναι σίγουρο ότι μαζί μας σε έναν τέτοιο αγώνα για την σωτηρία του δημόσιου σχολείου θα έχουμε την πλειοψηφία των εργαζομένων και της νεολαίας. Με οργάνωση του αγώνα στις Γενικές Συνελεύσεις, τις επιτροπές αγώνα, το συντονισμό Συλλόγων ΠΕ και ΕΛΜΕ μπορούμε να αναγκάσουμε την κυβέρνηση σε άτακτη υποχώρηση, να σώσουμε την δημόσια παιδεία, να κερδίσουμε μόνιμους διορισμούς, λεφτά για τα σχολεία




Δευτέρα 11 Ιουνίου 2018

ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ:14 ΙΟΥΝΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΑ ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ, ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΙΑΔΗΛΩΝΟΥΜΕ


ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ - ΑΔΕΔΥ:14 ΙΟΥΝΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΤΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ 12 με ΤΕΛΟΣ ΩΡΑΡΙΟΥ, ΠΛ ΚΛΑΥΘΜΩΝΟΣ 1μμ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΑΛΛΑΓΗ ΩΡΑΣ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟΥ
Πέμπτη, 14 Ιουνίου και ώρα 13:00
πλατεία Κλαυθμώνος
Λόγω αλλαγής της ώρας ψήφισης από τη Βουλή του πολυνομοσχεδίου με τα προαπαιτούμενα της Δ’ αξιολόγησης, το συλλαλητήριο της 14ης Ιουνίου μεταφέρεται και θα γίνει την Πέμπτη, 14 Ιουνίου 2018, ώρα 13:00 στην πλατεία Κλαυθμώνος. Θα ακολουθήσει πορεία προς τη Βουλή.
Η Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. κηρύσσει Πανελλαδική στάση εργασίας από τις 12:00 μέχρι τη λήξη του ωραρίου.
Διεκδικούμε:
  • Να μην περάσουν τα νέα αντιλαϊκά μέτρα της Δ΄ αξιολόγησης και του μεσοπρόθεσμου πλαισίου δημοσιονομικής στρατηγικής 2019-22.
  • Κατάργηση όλων των αντιλαϊκών μέτρων και των τριών μνημονίων.
  • Κατάργηση του Νόμου – λαιμητόμου Κατρούγκαλου για τις συντάξεις.
  • Μισθούς και συντάξεις αξιοπρέπειας.
  • Όχι στη φοροληστεία – Αφορολόγητο στα 12.000 ευρώ.
  • Συλλογικές συμβάσεις εργασίας με κατώτατο μισθό τα 751 ευρώ.
  • Κατάργηση της τροπολογίας Γεροβασίλη για την αξιολόγηση
  • Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, ιδιαίτερα στους τομείς της Παιδείας, Υγείας, Πρόνοιας και Αυτοδιοίκησης.
  • Όχι στους πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας.
  • Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις δημοσίων οργανισμών, κοινωνικών υπηρεσιών και στην εμπορευματοποίηση των κοινωνικών αγαθών της Παιδείας, της Υγείας, της Πρόνοιας, του ρεύματος, του νερού και των Μεταφορών.

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΣΤΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΑ
ΜΑΖΙΚΑ – ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΑ

Από την Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ.

Τρίτη 5 Ιουνίου 2018

ΟΛΜΕ:Πέμπτη 7/6 κινητοποίηση 6:30μμ Προπύλαια για το ν/σχ για τις δομές

Ο.Λ.Μ.Ε.                                        

Ερμού & Κορνάρου 2
ΤΗΛ: 210 32 30 073 –  32 21 255
FAX: 210 3227382
e-mail: olme@otenet.gr                                                           Αθήνα, 04/06/18
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΚΑΛΕΣΜΑ

Κατατέθηκε στη Βουλή το νομοσχέδιο για τις δομές της εκπαίδευσης, το οποίο πρόκειται να ψηφιστεί με το χαρακτήρα του επείγοντος την Πέμπτη 7/6/2018. Σύμφωνα με την απόφαση της ΓΣ των Προέδρων των ΕΛΜΕ (28/4/18) όπου ζητήθηκε η απόσυρση του νομοσχεδίου, το ΔΣ της ΟΛΜΕ σας καλεί την Πέμπτη 7/6 στις 18.30 σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας στα Προπύλαια και πορεία προς τη Βουλή.
Καλούμε τον κλάδο να συμμετέχει μαζικά προκειμένου να απαιτήσουμε την απόσυρση του νομοσχεδίου και τη μη ψήφισή του.

ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ: η νέα «αξιολόγηση» θα έχει την τύχη των προηγούμενων

ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΑΜΕ ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ – ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΞΑΝΑ
η νέα «αξιολόγηση» θα έχει την τύχη των προηγούμενων

Την ύστατη απόπειρα να επιβάλει την «αξιολόγηση» των εργαζόμενων στο δημόσιο ξεκινάει η υπουργός διοικητικής μεταρρύθμισης Γεροβασίλη. Αφού πέρσι το φθινόπωρο βρέθηκε αντιμέτωπη με τη μαζική συμμετοχή στην απεργία-αποχή σε νοσοκομεία, δήμους, υπουργεία, αφού δεν πέτυχε να κάμψει την αντίσταση με την κατάπτυστη τιμωρητική τροπολογία της, αφού δεν απέδωσαν τα βρόμικα κόλπα της με τις συνεχείς και παράνομες επεκτάσεις των προθεσμιών και τα ψεύτικα νούμερα που έδινε στη δημοσιότητα, επανέρχεται τώρα με τελευταία της ελπίδα την ηλεκτρονική-εξατομικοποιημένη «αξιολόγηση».
Αυτό που θέλει είναι να σπάσει την οργανωμένη συλλογική αντίστασή μας μέσα από τους συλλόγους και τα σωματεία μας. Είναι γελασμένη. Ούτε οι απειλητικές «υπενθυμίσεις» με τις οποίες μας βομβαρδίζουν μέρες τώρα οι διοικητικές υπηρεσίες, ούτε οι καλυμμένες απειλές και οι τιμωρίες σε όσους δεν συμμετέχουν στη διαδικασία θα κάμψουν την αντίσταση. Η μνημονιακή «αξιολόγηση» θα μείνει κι αυτή τη φορά στα χαρτιά.
Δεν θέλουμε και δεν χρειαζόμαστε καμία αξιολόγηση. Αντίθετα με την ανυπακοή μας εμείς να αξιολογήσουμε αυτούς που είναι υπεύθυνοι για τις διαλυμένες και απαξιωμένες από τις περικοπές υπηρεσίες σε όλο το δημόσιο.
  • Τα οργανογράμματα που τσεκουρώνουν δομές και η ιδιωτικοποίηση ολόκληρων τομέων.
  • Τα 600 € στους πρωτοδιόριστους συναδέλφους και η τεράστια μείωση των μισθών και των συντάξεων όλων των δημόσιων υπάλληλων.
  • Την καθιέρωση των ευέλικτων μορφών εργασίας και οι απολύσεις των συμβασιούχων.
  • Την εντατικοποίηση με την ανάθεση πολλαπλών καθηκόντων χωρίς περιορισμούς.
Αν κάποιος χρειάζεται όχι απλώς αξιολόγηση, αλλά ξήλωμα, αυτός είναι το «επιτελικό κράτος» που ονειρεύεται η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ακολουθώντας το δρόμο που χάραξε ο Μητσοτάκης, όπου υγεία, εκπαίδευση και κάθε κοινωνική υπηρεσία γίνεται θυσία στο βωμό των μνημονίων, των θηριωδών πρωτογενών πλεονασμάτων και της «καθαρής εξόδου στις αγορές».
Σε όλα αυτά αποσκοπεί η νέα επίθεση της «αξιολόγησης» από τη Γεροβασίλη –αυτή τη φορά με ηλεκτρονική μορφή για να μπορέσει να ξεπεράσει το σκόπελο της συλλογικής αντίστασης. Γι’ αυτό χρειάζεται να οργανώσουμε άμεσα την αντίσταση με ακόμα μεγαλύτερη ένταση από πέρσι, αξιοποιώντας όλα τα μέσα και τις μορφές πάλης του νικηφόρου αγώνα που αχρήστεψε όλες τις προηγούμενες απόπειρες της «αξιολόγησης».
Με μαζικές γενικές συνελεύσεις σε νοσοκομεία, δήμους, υπουργεία, σε κάθε χώρο του δημοσίου, όπου σαν πρώτο βήμα, αποφασίζουμε τη συμμετοχή μας στην απεργία-αποχή που κήρυξε η ΑΔΕΔΥ. Με περιοδείες στους χώρους δουλειάς ενημερώνοντας και ζητώντας από τους συναδέλφους να συμπληρώσουν και να καταθέσουν στο σωματείο τη δήλωση συμμετοχής στην απεργία-αποχή. Με συσκέψεις των σωματείων με τους προϊσταμένους καλώντας τους και ασκώντας πίεση να μην αποδεχθούν να «αξιολογήσουν». Με καθημερινές δράσεις όπως μπλοκαρίσματα στις διοικήσεις προσωπικού, στάσεις εργασίας, καταλήψεις να εκφράσουμε την αντίθεσή μας στην «αξιολόγηση».
Η πάλη για να μην περάσει η «αξιολόγηση» είναι κομμάτι των αγώνων που δίνουν οι εργαζόμενοι στο δημόσιο για προσλήψεις, σταμάτημα των περικοπών και των ιδιωτικοποιήσεων, αυξήσεις στους μισθούς. Να απαιτήσουμε από την ΑΔΕΔΥ να κλιμακώσει την αντίσταση με την κήρυξη 24ωρης απεργίας σε όλο το δημόσιο και συλλαλητηρίων σε κάθε πόλη για να στείλουμε ηχηρό μήνυμα στην κυβέρνηση πως είμαστε ενωμένοι και αποφασισμένοι να μην αφήσουμε να περάσει η νέα επίθεση.
Γεροβασίλη – Τσίπρα ακούστε το καλά
κι αυτή η «αξιολόγηση» θα μείνει στα χαρτιά


Δευτέρα 4 Ιουνίου 2018

ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΤΩΝ ΔΟΜΩΝ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

Κατατέθηκε το νομοσχέδιο «Αναδιοργάνωση των δομών υποστήριξης της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και άλλες διατάξεις» . Είναι άλλο ένα βήμα στη σειρά των αντιεκπαιδευτικών μνημονιακών νομων και αποφάσεων, βασικό προαπαιτούμενο στα πλαίσια των μνημονιακών δεσμεύσεων με του «θεσμούς». 

Μερικές απο τις βασικές επιλογές του νομοσχέδιου είναι η προώθηση της αντιεκπαιδευτικής αξιολόγησης, που υλοποιείται σε όλα τα επίπεδα της εκπαίδευσης μέχρι και τη σχολική μονάδα. 
Προωθεί την αξιολόγηση σε όλους τους εκπαιδευτικούς μέσα από την αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας, α.λλά και στους Υποδιευθυντές/Τομεάρχες και σε όσους βάζουν υποψηφιότητα για οποιαδήποτε θέση ευθύνης. Φέρνει μια σειρά αντιδραστικών αλλαγών στην ειδική αγωγή μαζί με την κατάργηση του ΚΕΔΔΥ, με αποτέλεσμα να πληρώνουν τα σπασμένα, τα παιδιά με ειδικές ανάγκες που θα έπρεπε να χρίζουν ειδικής εκπαιδευτικής στήριξης. 
Συγχώνεύει ή καταργεί βασικές υποστηρικτικές Δομές με διαφορετικά αντικείμενα, πετάει το μπαλάκι της ευθύνης, αποκλειστικά σε σχολεία, εκπαιδευτικούς και γονείς, την ώρα που συνεχίζει τις περικοπές σε χρηματοδότηση και προσωπικό
Διεκδικούμε την απόσυρση του νομοσχεδίου 
Καλούμε τις ηγεσίες ΟΛΜΕ ΔΟΕ, αλλά και τις ΕΛΜΕ ΣΕΠΕ να αποφασίσουν απεργιακές κινητοποιήσεις ενάντια στην ψήφιση του νομοσχεδίου.
Διεκδικούμε απο ΕΛΜΕ και ΣΕΠΕ, αλλά και απο τους συλλόγους Διδασκόντων αποφάσεις συμμετοχής και στήριξης της ΑΠΟΧΗΣ από κάθε διαδικασία αξιολόγησης σε όλα τα επίπεδα. Παλεύουμε για την ακύρωσή της στην πράξη.

Παρακάτω αναλυτικά η ανακοίνωση των Παρεμβάσεων ΠΕ: 

Νέες δομές επιστροφής της αξιολόγησης – αυτοαξιολόγησης και αποδόμησης της ειδικής αγωγής

Το νομοσχέδιο για την «αναδιοργάνωση των δομών υποστήριξης της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης» εντάσσεται στο ευρύτερο πλαίσιο των βασικών αντιδραστικών αντιεκπαιδευτικών κατευθύνσεων κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ – ΟΟΣΑ.

Συγκεκριμένα:
  • Έρχεται να συμπληρώσει το αντιεκπαιδευτικό θεσμικό πλαίσιο των μνημονιακών αναδιαρθρώσεων και περικοπών (ΠΔ 79, εργασιακό 30ωρο, μηδενικοί διορισμοί)
  • Προωθεί το στόχο της ενδιάμεσης έκθεσης του ΟΟΣΑ για «διαμόρφωση κουλτούρας αξιολόγησης» φιλοδοξώντας να μετατρέψει όλους τους εκπαιδευτικούς σε αξιολογητές των στελεχών εκπαίδευσης και των σχολικών μονάδων
  • Διαμορφώνει μια νέα, πιο σύνθετη, συγκεντρωτική και γραφειοκρατική δομή εποπτικού ελέγχου στα σχολεία και τους εκπ/κους, με αξιολόγηση, αξιολόγηση/λογοδοσία, δ/ντες manager, ομάδες σχολείων κλπ
  • Αποδομεί την ειδική αγωγή, αλλάζοντας τον ρόλο των ΚΕΔΔΥ, μεταθέτοντας στους εκπαιδευτικούς του γενικού σχολείου μέσα από παρεμβατικά προγράμματα την αντιμετώπιση και αξιολόγηση των μαθητών με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.
  • Συγχωνεύει και υποβαθμίζει τους τομείς της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, της Αγωγής Υγείας, των Πολιτιστικών Θεμάτων
  • Αποτελεί μοχλό για την επιβολή του υποχρεωτικού 30ωρου, αφού προβλέπει πλήθος εξωδιδακτικών διαδικασιών, λειτουργίες ομάδων και υποομάδων που απαιτούν την υπερεργασία των εκπαιδευτικών
  • Διαμορφώνει το έδαφος για την λειτουργία του σχολείου με επιχειρηματικούς όρους στην κατεύθυνση της κοινωνικής/ περιφερειακής διαφοροποίησης των σχολικών μονάδων
Σήμερα βαθμολογείς εσύ το διευθυντή σου; Αύριο θα βαθμολογήσει αυτός εσένα!
Η εμπέδωση κουλτούρας αξιολόγησης που αποτελεί το πρώτο κρίσιμο βήμα για να προωθηθεί ένα καθολικό αξιολογικό μοντέλο. Συγκεκριμένα προβλέπεται ότι:
  • Όλα τα στελέχη εκπαίδευσης αξιολογούνται από τα στελέχη της αμέσως ανώτερης βαθμίδας ιεραρχίας, τα οποία συντάσσουν σχετικές εκθέσεις αξιολόγησης (άρθρα 37 έως 46)
  • Όλα τα στελέχη εκπαίδευσης αξιολογούνται από το μόνιμο προσωπικό που υπάγεται σε αυτά. Για παράδειγμα, οι εκπαιδευτικοί μιας σχολικής μονάδας καλούνται να συμπληρώνουν, σε ετήσια βάση, ανώνυμα ερωτηματολόγια αξιολόγησης του/της διευθυντή/ντριας που περιέχουν τα κριτήρια: ικανότητα διοίκησης και διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού, ικανότητα αποτελεσματικής καθοδήγησης του προσωπικού σε διοικητικά και εκπαιδευτικά ζητήματα, υπηρεσιακές σχέσεις και συμπεριφορά, ικανότητα διαχείρισης κρίσεων και επίλυσης προβλημάτων, ανάληψη ευθύνης και δεκτικότητα στην εισαγωγή νέων μεθόδων και νέων τεχνολογιών.
Η κλίμακα της αξιολόγησης στελεχών για τις παραπάνω περιπτώσεις είναι ποιοτική (κυμαίνεται από ακατάλληλος έως άριστος) και ποσοτική (κυμαίνεται από 0 έως 100). Να σημειώσουμε ότι για πρώτη φορά περιλαμβάνεται ο χαρακτηρισμός «ακατάλληλος». Η βαθμολογία της ετήσιας αξιολόγησης, «συνοδεύει τον ατομικό φάκελο αξιολόγησης κάθε στελέχους και συνεκτιμάται κατά τις αξιολογήσεις του» (άρθρο 40.14). Συγκεκριμένα, «το κριτήριο της προσωπικότητας και της γενικής συγκρότησης αποτιμάται με 14 μονάδες κατ’ ανώτατο όριο» και «αποτιμάται με προσωπική συνέντευξη των υποψηφίων ενώπιον του αρμόδιου συμβουλίου επιλογής μέσω της οποίας εκτιμώνται η παιδαγωγική και οργανωτική συγκρότηση(…)τα στοιχεία του υπηρεσιακού φακέλου, καθώς και τα στοιχεία του φακέλου υποψηφιότητας του κάθε υποψηφίου» (άρθρο 24.4). Επομένως, το νομοσχέδιο φιλοδοξεί να μας καταστήσει όλους αξιολογητές για να μας μετατρέψει σε αξιολογούμενους σε επόμενη φάση (βλ. και άρθρο 53.3 όπου προβλέπονται αρμοδιότητες του ΙΕΠ για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών). Έτσι ώστε το σύνολο του εκπαιδευτικού σώματος να έχει εσωτερικεύσει δια της συμμετοχής του την «αναγκαιότητα» της αξιολόγησης και να είναι πλέον ευάλωτο και εκτεθειμένο στη γενίκευση αυτού του μοντέλου βαθμολογίας (από «άριστος» έως «ακατάλληλος» και από 100 έως 0) και για τους εκπαιδευτικούς της τάξης. Και όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου, να αποδεχτεί την αλλαγή της φοράς του βέλους της αξιολόγησης. Μόνο που τότε, στο στόχαστρο θα είναι ο ίδιος ο εκπαιδευτικός της τάξης. Το Π.Δ 152 καταργείται, αλλά βασικά χαρακτηριστικά του (αξιολογικοί χαρακτηρισμοί και ποσοτική κλίμακα του 100) διατηρούνται!

Προγραμματισμός και αποτίμηση ή ασφυκτικός έλεγχος και αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας;

Το άρθρο 47 του νομοσχεδίου τιτλοφορείται «Προγραμματισμός και αποτίμηση του εκπαιδευτικού έργου των σχολικών μονάδων». Η χρήση των συγκεκριμένων όρων δεν είναι καθόλου τυχαία, αφού στη συνείδηση των εκπαιδευτικών έχουν συνδεθεί με τις απαραίτητες εσωτερικές συλλογικές παιδαγωγικές διαδικασίες του Συλλόγου Διδασκόντων. Έτσι, μέσω της διαστροφής αυτών των όρων αλλά και της νοηματοδότησής τους όπως τη γνωρίζαμε και χρησιμοποιούσαμε ως τώρα επιχειρείται η συμφιλίωση των εκπαιδευτικών με την «κουλτούρα αξιολόγησης» και η αθόρυβη αλλά αποτελεσματική προώθηση της αξιολόγησης/αυτοαξιολόγησης της σχολικής μονάδας.
Συγκεκριμένα προβλέπεται:
  1. Το Σχολικό Συμβούλιο συνεδριάζει με θέμα τον προγραμματισμό του εκπαιδευτικού έργου, «στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του». Ποιες είναι αυτές οι αρμοδιότητες και από πότε ο Δήμος και ο Σύλλογος Γονέων εμπλέκονται με τον προγραμματισμό του εκπαιδευτικού έργου;
  2. Ο Σύλλογος Διδασκόντων λαμβάνει υπόψη του τις απόψεις του Σχολικού Συμβουλίουγια το συγκεκριμένο θέμα. Στη σχετική συνεδρίασή του δίνεται η δυνατότητα να κληθούν στη συγκεκριμένη συνεδρίαση στελέχη του ΠΕ.Κ.Ε.Σ., του Κ.Ε.Σ.Υ., του Κ.Ε.Α., μέλη Δ.Ε.Π. των Α.Ε.Ι., μέλη των Ερευνητικών Κέντρων και άλλων εποπτευόμενων από το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων φορέων. Η βαρύτητα που δίνεται στον προγραμματισμό εκπαιδευτικού έργου σε επίπεδο σχολικής μονάδας ανοίγει το ζήτημα της αυτονομίας της σχολικής μονάδας και της διάσπασης του ενιαίου χαρακτήρα της εκπαίδευσης.
  3. Ο Σύλλογος Διδασκόντων σε συχνές, τακτικές συνεδριάσεις, διαμορφώνει τον αρχικό προγραμματισμό, τον ανασχεδιάζει και στο τέλος του σχολικού έτους, την αποτίμηση. Όλες αυτές οι εκθέσεις «υποβάλλονται στο οικείο ΠΕ.Κ.Ε.Σ.». Επομένως, η διαδικασία δεν είναι εσωτερική.
  4. «Οι Συντονιστές Εκπαιδευτικού Έργου μελετούν τις ανωτέρω εκθέσεις των σχολικών μονάδων(…)και διατυπώνουν, εφόσον κρίνουν απαραίτητο, παρατηρήσεις επί των εκθέσεων συλλογικού προγραμματισμού, οι οποίες λαμβάνονται υπόψη από τις αντίστοιχες σχολικές μονάδες». Επίσης, «διατυπώνουν παρατηρήσεις επί των εκθέσεων αποτίμησης και εισηγούνται πιθανές βελτιώσεις, οι οποίες λαμβάνονται υπόψη κατά τον συλλογικό προγραμματισμό του επόμενου σχολικού έτους από τις αντίστοιχες σχολικές μονάδες». Επομένως, οι παρατηρήσεις των Συντονιστών δεν έχουν συμβουλευτικό αλλά δεσμευτικό χαρακτήρα αφού πρέπει να ληφθούν υπόψη στον προγραμματισμό της επόμενης χρονιάς.
  5. Τα ΠΕ.Κ.Ε.Σ., συντάσσουν συνολικές συμπερασματικές εκθέσεις, τις αποστέλλουν στο ΙΕΠ, το οποίο με τη σειρά του εισηγείται στον Υπουργό Παιδείας και προτείνει βελτιώσεις του προγραμματισμού στα ΠΕ.Κ.Ε.Σ. Πέρα από τη σαφή κάθετη φορά εποπτείας, οι συγκεντρωτικές εκθέσεις προϋποθέτουν φόρμες με δείκτες ποιότητας που θα μπορούν να κωδικοποιηθούν και να καταμετρηθούν σε πανελλαδικό επίπεδο.Για αυτόν ακριβώς το λόγο προβλέπεται ότι «Οιθεματικοί άξονες αναφοράς του συλλογικού προγραμματισμού και της ανατροφοδοτικής αποτίμησης, καθώς και ο τύπος των σχετικών εκθέσεων, καθορίζονται με απόφαση του Υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, που εκδίδεται ύστερα από εισήγηση του Ι.Ε.Π.» (άρθρο 47.7).
Όλα τα παραπάνω, συγκροτούν τους όρους μιας διαδικασίας που καμία σχέση δεν έχει με εσωτερικές και ανατροφοδοτικές συλλογικές παιδαγωγικές λειτουργίες. Αντίθετα, διαμορφώνουν μια δυναμική κωδικοποίησης, συγκρισιμότητας, διαφοροποίησης, κατάταξης και ανταγωνισμού των σχολικών μονάδων. Δηλαδή, μιας διαδικασίας αυτοαξιολόγησης που μπορεί να πάρει σαφέστερα χαρακτηριστικά με την έκδοση των υπουργικών αποφάσεων που θα ορίσουν τις φόρμες και τους δείκτες των σχετικών εκθέσεων.

Ο επιτελικός ρόλος της Α.ΔΙ.Π.Π.Δ.Ε.
Το νομοσχέδιο αναπαράγει και αναπροσαρμόζει τον επιτελικό ρόλο της Ανεξάρτητης Αρχής Διασφάλισης της Ποιότητας στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση (Α.ΔΙ.Π.Π.Δ.Ε.) η οποία «εγγυάται τη διαφάνεια όλων των δράσεών της στο πλαίσιο της αξιολόγησης της ποιότητας του εκπαιδευτικού συστήματος και της συμμετοχής της στην αξιολόγηση των στελεχών της εκπαίδευσης», «Μεταξιολογεί τα συστήματα αξιολόγησης του εκπαιδευτικού συστήματος και των στελεχών της εκπαίδευσης», «Διαμορφώνει, οργανώνει, εξειδικεύει, τυποποιεί και δημοσιοποιεί εκ των προτέρων τις διαδικασίες αξιολόγησης του εκπαιδευτικού συστήματος και τα σχετικά κριτήρια και δείκτες, στο πλαίσιο, ιδίως, αντίστοιχων διεθνών προτύπων», «Αναπτύσσει ολοκληρωμένο πληροφοριακό σύστημα διαχείρισης και βάση δεδομένων της αξιολόγησης του εκπαιδευτικού συστήματος, σε συνεργασία με τις υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας Έρευνας και Θρησκευμάτων και τους φορείς που εποπτεύονται από το Υπουργείο αυτό». Επομένως, οι διαδικασίες «προγραμματισμού και αποτίμησης των σχολικών μονάδων», εντάσσονται στις ευρύτερες διαδικασίες αξιολόγησης ποιότητας του εκπαιδευτικού συστήματος, από τη στιγμή μάλιστα που υποβάλλονται σε ανώτερα όργανα, κωδικοποιούνται, επεξεργάζονται κλπ. όπως σημειώσαμε πριν. Άλλωστε, όπως η ίδια η Α.ΔΙ.Π.Π.Δ.Ε. διαπίστωνε σε σχετική έκθεσή της στις 21/3/2017: «Τέλος, η Α.ΔΙ.Π.Π.Δ.Ε., αρμόδια κατά νόμο τόσο για την εσωτερική αξιολόγηση (αυτοαξιολόγηση), όσο και για την εξωτερική αξιολόγηση της Σχολικής Μονάδας, θεωρεί ότι η αυτοαξιολόγηση είναι σημαντικότερη της εξωτερικής αξιολόγησης και επισημαίνει ότι η πρώτη πρέπει να προηγηθεί και να στηριχθεί πολύτροπα. Καθώς οι δύο αυτές μορφές αξιολόγησης επιτελούν διαφορετικό ρόλο, μπορεί στο μέλλον και, αφού έχει εμπεδωθεί κουλτούρα αξιολόγησης».

Συγκεντρωτισμός και συγχώνευση δομών

Στο όνομα της αποκέντρωσης, της δημοκρατικής λειτουργίας του σχολείου και της απαλλαγής από το συγκεντρωτισμό, συγκροτεί το Υπ. Παιδείας τα Περιφερειακά Κέντρα Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού ( ΠΕ.Κ.Ε.Σ.). Τα ΠΕΚΕΣ έχουν στην ευθύνη τους τον εκπαιδευτικό σχεδιασμό, την επιστημονική και παιδαγωγική καθοδήγηση, την οργάνωση της επιμόρφωσης, την αποτίμηση του εκπαιδευτικού έργου των σχολικών μονάδων της περιοχής τους ή λέγοντας τα πράγματα με το όνομα τους την αυτοαξιολόγηση. Τα ΠΕ.Κ.Ε.Σ ενσωματώνουν τις αρμοδιότητες των Π.Ε.Κ., των Προϊσταμένων Παιδαγωγικής Καθοδήγησης, και των Σχολικών Συμβούλων. Στην ουσία μιλάμε για «μικρά υπουργεία παιδείας», που θα συγκεντρώνουν πλήθος αρμοδιοτήτων και θα παίζουν καθοριστικό ρόλο στη χάραξη της εκπαιδευτικής πολιτικής. Τα δημιουργούμενα Κ.Ε.Σ.Υ (Κέντρα Εκπαιδευτικής και Συμβουλευτικής Υποστήριξης) που θα λειτουργούν σε επίπεδο Διεύθυνσης Εκπαίδευσης, θα στριμώξουν υπάρχουσες δομές, που θα καταργηθούν και θα συγχωνευτούν εκ νέου, όπως τα Κ.Ε.Δ.Δ.Υ., ο Σ.Σ.Ν., το Κ.Ε.Σ.Υ.Π., το Κ.Ε.Π.Λ.Η.Ν.Ε.Τ. και το Ε.Κ.Φ.Ε. Τα δε παλιά Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης θα μετονομαστούν σε Κέντρα Εκπαίδευσης για την Αειφορία (ΚΕΑ), γεγονός που αλλοιώνει τον προσανατολισμό και το περιεχόμενό τους και θα επιφορτιστούν με πρόσθετες αρμοδιότητες, συγκεντρώνοντας στον φορέα τους, τους τομείς της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, της Αγωγής Υγείας, των Πολιτιστικών Θεμάτων. Είναι προφανές ότι αυτή είναι μια αναδιάρθρωση που δεν έχει καμία σχέση με την αποκέντρωση των αρμοδιοτήτων και την ενίσχυση των ήδη υποστελεχωμένων αυτών δομών αλλά με τη συγχώνευση, τη μείωση του κόστους και τη συγκέντρωση της εποπτείας, με αρνητικές συνέπειες στη στήριξη των σχολείων. Έχουμε «συγκεντρωτισμό» όσον αφορά τον πιο σφικτό έλεγχο του κράτους στο να υλοποιούνται οι αναδιαρθρώσεις στην εκπαίδευση και «αυτονομία» όσον αφορά τη μεταφορά των λειτουργικών, χρηματοδοτικών υποχρεώσεων του στα σχολεία, στους γονείς και στους εκπαιδευτικούς.

Αποδόμηση της ειδικής αγωγής
Το σ/ν υλοποιεί τις πολιτικές του ΟΑΣΑ και της Ε.Ε. για την ειδική εκπαίδευση. Ενσωματώνει την αντίληψη ότι η αναπηρία είναι μια κοινωνική κατασκευή και δεν υπάρχει λόγος για ιδιαίτερη αντιμετώπισή της τόσο από πλευράς δομών όσο και από πλευράς δικαιωμάτων. Τσουβαλιάζουν τα πάντα, σβήνοντας την έμφαση που χρειάζεται να έχει ο ανάπηρος μαθητικός πληθυσμός, τους στόχους και τον προσανατολισμό που πρέπει να σηματοδοτεί η ειδική εκπαίδευση. Από τα ΚΕΔΔΥ στα ΚΕΣΥ εξαφανίζεται εντελώς η λειτουργία της διάγνωσης. Το βάρος ρίχνεται υποτίθεται στη συμβουλευτική υποστήριξη, που όμως δεν μπορεί να γίνει από γραφεία ή με επισκέψεις. Η κατάργηση δομών ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης (των ΚΕΔΔΥ που αντί να αναβαθμιστεί ο ρόλος και η λειτουργία τους με μόνιμο προσωπικό και προσλήψεις και μικρότερο τομέα ευθύνης τους) καταργεί στην πράξη και τα δικαιώματα των αναπήρων σε όλους τους τομείς της κοινωνικής τους ζωής. Το σ/ν μετατοπίζει τη συζήτηση από την αποδοχή της αναπηρίας ως ένα πραγματικό γεγονός που θέλει και απαιτεί κατάλληλα εκπαιδευτικά προγράμματα και περιβάλλοντα στην αντίληψη της «πλήρους ένταξης». Το σ/ν παρά τις διακηρύξεις του δεν υπερασπίζεται τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών με αναπηρίες και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, αντίθετα οδηγεί στην περιθωριοποίησή τους και στην έξοδό τους από το σχολείο. Επιδιώκει να μετατοπίσει την ευθύνη από την πολιτεία και το κεντρικό κράτος στον εκπαιδευτικό. Αυτός είτε μέσα από τις ΕΔΕΑΥ είτε μέσα από τις ομάδες στήριξης, θα επιλέξει, θα σχεδιάσει, θα υλοποιήσει το διαφοροποιημένο αναλυτικό πρόγραμμα, θα αξιολογήσει τον μαθητή και στο τέλος θα αξιολογηθεί και αυτός κατά πόσο πέτυχε τους στόχους που τέθηκαν. Το σ/ν είναι άρρηκτα δεμένο με την αυτοαξιολόγηση και αξιολόγηση της σχολικής μονάδας, συνδέεται με την υποχρεωτική τριαντάωρη παραμονή στο σχολείο. Στο σ/ν δεν υπάρχει καμία αναφορά στις προσλήψεις μόνιμου προσωπικού που έχει ανάγκη η ειδική εκπαίδευση, στον αχαρτογράφητο μαθητικό πληθυσμό, στην έλλειψη δημόσιων δομών που θα παρέχουν θεραπείες.

Εντατικοποίηση και γραφειοκρατία
Η εντατικοποίηση της εργασίας των εκπαιδευτικών και η γραφειοκρατία στους συλλόγους διδασκόντων παίρνει μια νέα διάσταση. Σχολικό συμβούλιο, ομάδες σχολείων, ΠΕΚΕΣ, ΚΕΣΥ, Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης, ΙΕΠ, Υπουργείο επιτηρούν και ελέγχουν το σχολείο και οι εκπαιδευτικοί λογοδοτούν για το επίπεδο συμμόρφωσης τους στην αντιδραστική αλλαγή της εκπαίδευσης. Αμέτρητες είναι οι συνεδριάσεις που προβλέπονται από το νομοσχέδιο, που έρχονται να προστεθούν σε όλες όσες προβλέπονται από την Υ.Α για τη λειτουργία της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Οι Σύλλογοι Διδασκόντων, με ορισμό υπεύθυνων για κάθε πτυχή λειτουργίας του σχολείου, καλούνται να διαχειριστούν όλα τα προβλήματα, με τις υποστηρικτικές δομές να εξαϋλώνονται.  Όλα αυτά σε ένα τοπίο βίαιης φτωχοποίησης των εκπαιδευτικών, με την ελαστική εργασία να επεκτείνεται, και τους εκπαιδευτικούς να μένουν εγκλωβισμένοι εξαιτίας του συνταξιοδοτικού ως τα 67 τους χρόνια ή να μην συνταξιοδοτούνται εξαιτίας των συντάξεων φιλοδώρημα.
Αυτονομία και αποκέντρωση ως προς την υποχρέωση του κράτους για δημόσια δωρεάν παιδεία, λογοδοσία και συμμόρφωση των εκπαιδευτικών στη διαχείριση της κανονικότητας των μνημονίων, όπως διαχείριση των κενών, της οικονομικής ασφυξίας των σχολείων, των τεράστιων κοινωνικών και μορφωτικών προβλημάτων των μαθητών μας .

Για την κατάργηση του ΠΔ 152
Το ΠΔ152 συγκαταλέγεται στη μεγάλη συλλογή νόμων, υπουργικών αποφάσεων και προεδρικών διαταγμάτων που εδώ και 21 ολόκληρα χρόνια, από την εποχή του 2525/97 του Γεράσιμου Αρσένη ως σήμερα, έμειναν στα χαρτιά, καθιστώντας τη θεσμοθετημένη αξιολόγηση ένα κενό γράμμα. Έμειναν στα χαρτιά, νεκρό γράμμα, καταργήθηκαν στην πράξη, από την οργανωμένη συλλογική δράση του εκπαιδευτικού κινήματος, από τους συλλογικούς αγώνες μας. Το μπλοκάρισμα του θεσμικού πλαισίου της αξιολόγησης και ο παροπλισμός του πιστώνονται στους συλλογικούς αγώνες μας της ζωντανής εκπαίδευσης.
Η κυβέρνηση πήρε υπόψη της την εμπειρία από τις μάχες του εκπαιδευτικού κινήματος σχετικά με την αξιολόγηση. Γι’ αυτό επανέρχεται, αρχικά μετατρέποντας όλους τους εκπαιδευτικούς σε αξιολογητές, και μεγάλο τμήμα του εκπαιδευτικού σώματος σε  αξιολογούμενους κάθε χρόνο, ώστε αφού αποδεχτούμε αυτούς τους ρόλους, και «εμπεδωθεί η κουλτούρα της αξιολόγησης» να γενικεύσει αμέσως μετά την αξιολόγηση. Είναι αφελές να θεωρήσουν οι εκπαιδευτικοί ότι οι ίδιοι θα αξιολογούν αλλά δε θα αξιολογούνται.
Το εκπαιδευτικό κίνημα θα υπερασπιστεί την παιδαγωγική ελευθερία και τη δημοκρατία στο σχολείο, θα καταργήσει και το νέο θεσμικό πλαίσιο αξιολόγησης – αυτοαξιολόγησης της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, θα ορθώσει τους αγώνες και τις αντιστάσεις του απέναντι στη ΝΔ και σε όλα τα συστημικά κόμματα που έχουν ανάλογο όραμα αξιολόγησης μ΄ αυτό της Ε.Ε.-Ο.Ο.Σ.Α. Απέναντι στην αξιολόγηση/αυτοαξιολόγηση που επανέρχεται ως βασική επιλογή των κυβερνήσεων και των υπερεθνικών Οργανισμών.

Δεν αξιολογώ – Δεν αξιολογούμαι
Συνεχίζουμε στον ίδιο δρόμο που χάραξαν οι αγώνες των προηγούμενων χρόνων, οι αγώνες, ενάντια σε ερωτηματολόγια, δείκτες, ποσοστά, αξιολογόχαρτα που μπλοκάρισαν στην πράξη την προώθηση της αξιολόγησης όλο το προηγούμενο διάστημα.
Διεκδικούμε:
  • Να αποσυρθεί το ν/σχ για τις νέες δομές, το άρθρο 112 (καταργούμενες διατάξεις: κατάργηση του ΠΔ 152) να ψηφιστεί με την προσθήκη της κατάργησης της ΑΔΙΠΔΕ, του ν.3848 και όλου του θεσμικού πλαισίου της αξιολόγησης.
  • Όχι στην αξιολόγηση – αυτοαξιολόγηση. Παιδαγωγική ελευθερία και δημοκρατία στο σχολείο.
  • Αποφασίζουμε από τώρα απεργία – αποχή από κάθε αξιολογική διαδικασία είτε αφορά αξιολόγηση στελεχών είτε αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας
  • Παίρνουμε όλα τα μέτρα για να επιτύχουμε την ίδια αποτελεσματική και μαζική απόρριψη της αξιολόγησης/αυτοαξιολόγησης όπως και στις προηγούμενες νικηφόρες αναμετρήσεις (γενικές συνελεύσεις, επιτροπές αγώνα, συνεδριάσεις συλλόγων διδασκόντων, συγκέντρωση υπογραφών, κλπ.)
  • Καθιέρωση Πρώιμης παρέμβασης, ίδρυση ΤΕ σε κάθε σχολείο. Ίδρυση ειδικών σχολείων με παράλληλη ίδρυση οργανικών θέσεων όλων των ειδικοτήτων. Μαζικοί μόνιμοι διορισμοί στην ΕΑ όλων των βαθμίδων για όλες τις ανάγκες της. Καμία κατηγοριοποίηση, κατακερματισμό- διαχωρισμό των εκπ/κών. Κατάργηση των νόμων που εμπορευματοποιούν την ειδική αγωγή, κατηγοριοποιούν τους εκπαιδευτικούς και ανατρέπουν εργασιακά δικαιώματα. Επαναλειτουργία των διδασκαλείων, με απαλλαγή από τα διδακτικά καθήκοντα. Κανένα προσοντολόγιο. Πλήρης και αποκλειστική παράλληλη στήριξη για κάθε μαθητή που την χρειάζεται.