Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2018

ΟΛΜΕ: Ψήφισμα για τις Εθνικιστικές επιθέσεις στα σχολεία

Αθήνα, 28/11/2018

ΨΗΦΙΣΜΑ ΔΣ ΟΛΜΕ

Αυτές τις ημέρες, τα σχολεία, οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές έχουν μπει στο στόχαστρο εθνικιστικών καιακροδεξιών κύκλων. Πρόκειται για μια προσπάθεια που ξεκίνησε από τη γιορτή της 28ης Οκτωβρίου και την αμφισβήτηση του Πολυτεχνείου και συνεχίστηκε με πρόσχημα το Μακεδονικό ζήτημα κ.α. Αφού η πρώτη απόπειρά τους απέτυχε, επιδίδονται τώρα σε μια άνευ προηγουμένου πατριδοκαπηλία και προσπαθούν να σπείρουν στη νεολαία ακραίες αλυτρωτικές, μιλιταριστικές και εθνικιστικές αντιλήψεις. Καλούν από τα διαδικτυακά μέσα σε συντονισμό καταλήψεων σχολείων στις 29/11, με ανάρτηση πανομοιότυπων πανό και αναγραφή συνθημάτων με φασιστικά σύμβολα (μαιάνδρους και κέλτικους σταυρούς) κ.α.
Την ίδια στιγμή στοχοποιούν καθηγητές/τριες (π.χ. Βέροια), σχολεία (π.χ. Γέρακας) και ολόκληρες ΕΛΜΕ (π.χ. Ε΄ ΕΛΜΕ Αν. Αττικής, Γ΄ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης) που αντιστέκονται σε αυτή τους την προσπάθεια, καλώντας σε «διαπόμπευση» και σε άσκηση σωματικής βίας προς παραδειγματισμό. Πίσω από αυτούς τους σχεδιασμούς γίνεται όλο και περισσότερο φανερό ότι κρύβεται η οργάνωση της Χρυσής Αυγής, φασιστικές ομάδες όπως η νεοναζιστική ΕΣΑ,  εθνικιστικά και άλλα ακροδεξιά μορφώματα.
Η επίθεση του φασισμού στη νεολαία δεν είναι τυχαία. Επιδιώκουν να αποπροσανατολίσουν την αγωνιστική  ριζοσπαστικοποίησή της απέναντι στις πραγματικές αιτίες των προβλημάτων και να αποδυναμώσουν τους αγώνες της ενάντια στις πολιτικές της ΕΕ και των μνημονίων, στη διαρκή λιτότητα και στην ανεργία. Επιχειρούν να πείσουν τη νεολαία ότι για τα προβλήματα, φταίει η δημοκρατία και ο κοινοβουλευτισμός, ο γειτονικός λαός, οι πρόσφυγες, ο μετανάστης, ο «άλλος», ο διαφορετικός και να νομιμοποιήσουν έτσι στη συνείδηση της, το ξέπλυμα της Χ.Α.  ενόψει και των καταιγιστικών εξελίξεων σε βάρος της, στη δίκη της ως εγκληματικής οργάνωσης.
Το ΔΣ της ΟΛΜΕ καταγγέλλει τα παραπάνω περιστατικά και δηλώνει απερίφραστα ότι θα φράξει το δρόμο σε όσους με πρόσχημα το μακεδονικό ζήτημα επιχειρούν να μετατρέψουν τον ευαίσθητο χώρο των σχολείων σε πεδίο εθνικισμού και μιλιταρισμού, καλλιεργώντας το διχασμό, το μίσος, το ρατσισμό και τις νεοφασιστικές αντιλήψεις. Σε όσους προσπαθούν να μεταστρέψουν την αγάπη κάθε λαού για μια ελεύθερη και δημοκρατική πατρίδα σε μίσος και εχθρότητα προς τους άλλους λαούς.
Οι εκπαιδευτικοί σύμφωνα με τις καταστατικές αρχές της Ομοσπονδίας και την ουσία του εκπαιδευτικού έργου,έχουμε υποχρέωση να μιλήσουμε στους μαθητές μας για τη φιλία, την αλληλεγγύη και την ειρηνική συνύπαρξη των λαών, για το κοινό τους συμφέρον απέναντι στον ιμπεριαλισμό, το ΝΑΤΟ, στα μεγάλα πολυεθνικά μονοπώλια που προκειμένου να αυξήσουν τα κέρδη και την επιρροή τους στήνουν εθνικούς πολέμους και εμφύλιους σπαραγμούς σπέρνοντας το θάνατο και εξωθώντας τους λαούς στην προσφυγιά και τη μετανάστευση.  Οφείλουμε να  αποκαλύψουμε στα μάτια των μαθητών μας το πραγματικό πρόσωπο του εθνικισμού και του φασισμού, ώστε να γνωρίσουν  τις εικόνες ολέθρου από τις καταστροφές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, τις θηριωδίες και τις εκτελέσεις, τα πεινασμένα παιδιά της Κατοχής, το Ολοκαύτωμα των Εβραίων, τα καμένα χωριά από τους Γερμανούς, το Δίστομο, την Κάνδανο, τον Χορτιάτη.
Είναι χρέος του κόσμου της εκπαίδευσης να υπερασπιστεί το σχολείο και τη νέα γενιά, να μην επιτρέψει  ηπατριδοκαπηλία και η εθνικιστική τύφλωση να σπείρουν το διαιρετικό μίσος ανάμεσα στους μαθητές μας και να ξεπλυθούν πολιτικά οι δολοφόνοι του Π. Φύσσα. Να υπερασπιστούμε τη ζωή, την απαίτηση για μόρφωση, δουλειά, ελευθερία, ειρήνη και αλληλεγγύη με τους λαούς.
Από όλες αυτές εξελίξεις, προκύπτει ανάγκη για ενδυνάμωση του παιδαγωγικού ρόλου του σχολείου με βάση τις αξίες του ανθρωπισμού, του Διαφωτισμούτης ανοιχτής κοινωνίαςΝα αναδείξουμε τη βασική αποστολή της εκπαίδευσης για την προαγωγή μιας δίκαιης κοινωνίας χωρίς διακρίσεις και ανισότητες. Να διαπαιδαγωγούμε τους μαθητές μας στα ιδανικά της ελευθερίας και της δικαιοσύνης, της αλληλεγγύης και της αδελφοσύνης. Κάνουμε σαφές ότι τα σχολεία δεν μπορούν να χρησιμοποιούνται για να υπηρετούν αντιεκπαιδευτικές αντιλήψεις και πρακτικές, που υπονομεύουν την κοινωνική αποστολή τους  και τη  λειτουργία τους.
Η ΟΛΜΕ θα πάρει πρωτοβουλίες και θα στηρίξει άμεσα τις πρωτοβουλίες των ΕΛΜΕ σε αυτή την κατεύθυνση. Το ΔΣ της ΟΛΜΕ καλεί τις ΕΛΜΕ και τους εκπαιδευτικούς να προχωρήσουν σε συσκέψεις συλλόγων διδασκόντων, ναοργανώσουν συζητήσεις με γονείς και μαθητικές κοινότητες, να αποκαλύψουν το φασιστικό και εθνικιστικό σχεδιασμό και τους κινδύνους που φέρνει, συζητώντας και για τη διεκδίκηση των σημερινών μορφωτικών και εργασιακών δικαιωμάτων της νέας γενιάς. Να προχωρήσουν σε έκδοση υλικών και εκδηλώσεις του εκπαιδευτικού κινήματος προς την κοινωνίαστην οργάνωση συγκεντρώσεων με δασκάλους, φοιτητές, εργατικά σωματεία και φορείς του μαζικού κινήματος σε όλες τις πόλεις, καθώς  και σε άλλες πρωτοβουλίες με χαρακτήρα αντιφασιστικό, αντιεθνικιστικό, αντιπολεμικό, αντιρατσιστικό.

Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2018

ΕΞΩ ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

ΕΞΩ ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

Μαθητές εκπαιδευτικοί ξεσηκωνόμαστε ενάντια στους ναζί.
Τις τελευταίες μέρες φασιστικές και ακροδεξιές οργανώσεις προσπαθούν με εθνικιστικά συνθήματα να κατασκευάσουν, «καταλήψεις» σε σχολεία. Με πραξικοπηματικό και αντιδημοκρατικό τρόπο, παρακάμπτουν τις γενικές συνελεύσεις των μαθητών, προσπαθώντας να διημιουργήσουν κλίμα για να κλείσουν τα σχολεία με πρόσχημα το Μακεδονικό και με σωβινιστικά πολεμοκάπηλα συνθήματα, καλούν στη διεκδίκηση εδαφών απο γειτονικές χώρες, καλιεργούν το μίσος απέναντι στους γειτονικούς λαούς. Η κίνηση αυτή είναι η συνέχεια απο τις αποτυχημένες προσπάθειες να υπονομεύσουν τον εορτασμό της γιορτής του Πολυτεχνείου με περιστατικά φασιστών που επέλεξαν να κρυφτούν πίσω από την ιδιότητα του γονέα, για να παρενοχλήσουν και να στοχοποιήσουν τους εκπαιδευτικούς και τα σχολεία. 

Οι νεοναζί της Χρυσής Αυγής, αλλά και άλλες φασιστικές και εθνικιστικές οργανώσεις, προσπαθούν να ξαναβγούν στην επιφάνεια και να διεκδικήσουν χώρο και επιρροή, να σπάσουν την απομόνωση τους και να αποπροσανατολίσουν την νεολαία και τους εργαζόμενους, απο τα πραγματικά ζητήματα, για τις άθλιες συνθήκες στα σχολεία, στις γειτονιές και στις ζωές μας. 

Δεν είναι τυχαίο ότι προσπαθούν να ποτίσουν με το εθνικιστικό δηλητηριό τους τα σχολεία, την ώρα που μαθητές, εκπαιδευτικοί και γονείς δίνουν μάχη για να μην περάσει το νέο σχολείο των περικοπών και της αγοράς, που παλεύουν για προσλήψεις μόνιμων εκπαιδευτικών, για χρηματοδότηση του δημόσιου σχολείου. Την ώρα που εξελίσσονται πανελλαδικά μεγάλες κινητοποιήσεις για να μην υποβαθμισθούν και άλλο τα μουσικά και καλιτεχνικά σχολεία. 

Οι εκπαιδευτικοί δεν τρομοκρατούμαστε. Όσο και να προσπαθούν τα φασιστοειδή, πίσω από οποιαδήποτε μάσκα, να στοχοποιήσουν τους αντιφασίστες και δημοκράτες εκπαιδευτικούς και μαθητές, θα βρουν το σύνολο της εκπαιδευτικής κοινότητας ενωμένο απέναντί τους. 

Το μαθητικό κίνημα και οι εκπαιδευτικοί έχουν δώσει μάχες ξανά και ξανά, ενάντια στους φασίστες και το δηλητηριό τους. Μαζί με χιλιάδες άλλο κόσμο διαδήλωσαν στους δρόμους, το Σεπτέμβρη του 2013, όταν οι χρυσαυγίτες δολοφόνησαν τον Παύλο Φύσσα. 

Κράτησαν ανοιχτά τα σχολεία, με μαζικές κινητοποιήσεις, όταν οι φασίστες φοράγανε την μάσκα του αγανακτισμένου γονιού που ήθελε να διώξει τα προσφυγόπουλα. 

Μόλις πριν μερικές μέρες στις 17 του Νοέμβρη γέμισαν τους δρόμους, κατα χιλιάδες μαζί με τους υπόλοιπους εργαζόμενους στα μαζικά συλλαλητήρια για την εξέγερση του πολυτεχνείου, βροντοφωνάζοντας ποτέ ξανά φασισμός.

Η προσπάθεια των φασιστών για να γενικεύσουν τις κατασκευασμένες καταλήψεις, βρίσκεται ήδη μπροστά στις αντιδράσεις που ξεσηκώνουν το σύνολο των μαθητών, των εκπαιδευτικών και των γονέων, για μια ακόμα φορά η δύναμη βρίσκεται στην τεράστια αντιφασιστική και αντιρατσιστική πλειοψηφία του κόσμου της εκπαίδευσης που χρειάζεται να μπεί αποφασιστικά μπροστά. 
ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΟΙ ΝΑΖΙ!
Καλούμε όλους τους συναδέλφους και το σύνολο των συλλόγων διδασκόντων να αποτρέψουν κάθε τέτοια ακροδεξιά προσπάθεια, να υπερασπιστούν το σχολείο και τους μαθητές από το δηλητήριο του εθνικισμού και του φασισμού. Να στηρίξουν τους μαθητές μας, που με αντιρατσιστικά και αντιφασιστικά αντανακλαστικά, μπαίνουν μπροστά για να μπλοκάρουν την παραμικρή προσπάθεια τέτοιας κίνησης, είτε στις 29/11 είτε σε άλλη χρονική στιγμή. Ήδη η ΕΛΜΕ Χανίων και η Γ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης έχουν πάρει τέτοιες αποφάσεις.

Ολες οι ΕΛΜΕ μέσα και απο το γύρο των γενικών συνελεύσεων που έχουν, αλλά και την συνέλευση των προέδρων να πάρουν αποφάσεις καταδίκης των φασιστών και να αναλάβουν όλες τις αναγκαίες πρωτοβουλίες μαζί με τους μαθητές, τους γονείς, τα πρωτοβάθμια σωματεία για να κοινή δράση απέναντι σε φασισμό-εθνικισμό- ρατσισμό. Να στηρίξουμε την καμπάνια για την επιτάχυνση της δίκης και τη καταδίκη της Χρυσής Αυγής ώστε να πάνε φυλακή όλοι οι δολοφόνοι νεοναζί. Να καταδικαστούν από το Εφετείο σε ισόβια οι δολοφόνοι χρυσαυγίτες του Σαχζάτ Λουκμάν. Να οργανώσουμε από τώρα βήμα βήμα, την καμπάνια για μια μεγάλη διεθνή κινητοποίηση κατά του ρατσισμού και του φασισμού, στις 16 Μάρτη 2019. ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ!






Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2018

ΕΛΜΕ ΧΑΝΙΩΝ: Ανακοίνωση με αφορμή εθνικιστικές – φασιστικές κινήσεις στα σχολεία

Τις τελευταίες μέρες γινόμαστε αυτόπτες ή αυτήκοοι μάρτυρες της προσπάθειας ακροδεξιών και εθνικιστικών οργανώσεων να πραγματοποιήσουν φασιστικού-εθνικιστικού χαρακτήρα «καταλήψεις» σε σχολεία σε όλη τη χώρα, αλλά και εδώ στα Χανιά. Με τον πλέον πραξικοπηματικό και αντιδημοκρατικό τρόπο, κατά τις προσφιλείς μεθόδους τους, παρακάμπτουν τα 15μελή συμβούλια και τις γενικές συνελεύσεις των μαθητών, προσπαθώντας να κλείσουν σχολεία με προμετωπίδα το ζήτημα της ελληνικότητας της Μακεδονίας και τη διεκδίκηση της Β. Ηπείρου, με αφορμή το θάνατο του Κατσίφα.
Είναι εμφανής η προσπάθεια της Χρυσής Αυγής, αλλά και άλλων φασιστικών και εθνικιστικών οργανώσεων, να ξαναβγούν στην επιφάνεια της πολιτικής συζήτησης και να διεκδικήσουν χώρο και λόγο ανάμεσα σε ανήλικους μαθητές. Μια προσπάθεια που την έχουμε ξαναδεί το 2012-‘13, οπότε και ανακόπηκε μετά τη δολοφονία του αντιφασίστα Π. Φύσσα και τη δράση του αντιφασιστικού κινήματος.
Η αποτυχία των προσπαθειών για γενικευμένες καταλήψεις, αλλά και οι αντιδράσεις που προκαλούν στο σύνολο των μαθητικών κοινοτήτων, των εκπαιδευτικών και των γονέων, αποδεικνύει για μια ακόμα φορά το αντιφασιστικό αίσθημα της πλειοψηφίας του κόσμου της εκπαίδευσης. Όσο κι αν οι θρασύδειλοι φασίστες καλούν με ανυπόγραφα sms και μηνύματα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τους μαθητές γυμνασίων και λυκείων να «κάνουν καταλήψεις» στα σχολεία τους με εθνικιστικά και φασιστικά συνθήματα και διαβεβαιώνουν ότι δεν υπάρχουν νομικές συνέπειες, είναι οι ίδιοι και η Χρυσή Αυγή, που δικάζονται ως εγκληματική οργάνωση για σωρεία εγκληματικών ενεργειών.
Ως ΕΛΜΕ Χανίων:
  • Καλούμε τους μαθητές μας που έχουν, στο πρόσφατο παρελθόν, διατρανώσει τα αντιρατσιστικά και αντιφασιστικά τους πιστεύω να είναι σε εγρήγορση και να μπλοκάρουν την παραμικρή προσπάθεια τέτοιας κίνησης, είτε στις 29/11 είτε άλλη χρονική στιγμή.
  • Καλούμε όλους τους συναδέλφους και το σύνολο των συλλόγων διδασκόντων να αποτρέψουν τις όποιες τέτοιες προσπάθειες και να απευθύνονται στην ΕΛΜΕ και στην αντιφασιστική ομάδα της ΕΛΜΕ, εάν χρειάζονται στήριξη. Καλούμε τους συναδέλφους να υπερασπιστούν το σχολείο και τους μαθητές από το δηλητήριο του εθνικισμού και του φασισμού, να αποκαλύψουν το πραγματικό πρόσωπο του φασισμού με τα καμένα χωριά από τους ναζί τη Κάντανο, τη Βιάννο , τα Ανώγεια, τις εκτελέσεις στο Κοντομαρί, τη Χούντα….
  • Καλούμε τους γονείς και κηδεμόνες των μαθητών μας να ενημερώνουν τα παιδιά για τις προσπάθειες που γίνονται εις βάρος των μαθητών από αυτές τις ακροδεξιές ομάδες, καθώς στόχος τους είναι η στρατολόγηση νέων μελών σ’ αυτές τις ομάδες.
Η ΕΛΜΕ Χανίων το επόμενο διάστημα  θα αναλάβει  όλες τις αναγκαίες πρωτοβουλίες μαζί με τους μαθητές, τους γονείς , πρωτοβάθμια σωματεία για να κοινή δράση απέναντι στο φασισμό-εθνικισμό- ρατσισμό.
  • ΙΣΟΒΙΑ ΣΤΟΥΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ
  • ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΙ ΦΙΛΙΑ ΜΕ ΌΛΟΥΣ ΤΟΥς ΛΑΟΥΣ
  • ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΦΑΣΙΣΜΟΣ    
Όλοι στη Γενική Συνέλευση της ΕΛΜΕ Χανίων

Τετάρτη 28/11 στις 19.00  1ο Γυμνάσιο
Το Δ.Σ. της  ΕΛΜΕ Χανίων καλεί όλους τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες (μόνιμους, αναπληρωτές,) σε έκτακτη Γενική Συνέλευση την   Τετάρτη  28 Νοέμβρη 2018 στις 7 μμ. στο 1ο Γυμνάσιο Χανίων  Πλ. Αγοράς. με θέματα:
  1. Ενημέρωση-εκτίμηση για τις  εξελίξεις στην εκπαίδευση και τα προβλήματα στον κλάδο. (Νέο Λύκειο, αυτοαξιολόγηση, διορισμοί,  νέος τρόπος διορισμού, δικαιώματα αναπληρωτών, ανάπτυξη τμημάτων σε ΕΠΑΛ & ΓΕΛ,  δράσεις της ΕΛΜΕ, Αιτήματα-διεκδικήσεις
  2.  Προγραμματισμός δράσης
Η Γ. Συνέλευση πραγματοποιείται στα πλαίσια του καλέσματος της ΟΛΜΕ για συνελεύσεις των ΕΛΜΕ πανελλαδικά και Γ. Συνέλευση των Προέδρων το Σάββατο 1 Δεκέμβρη.
πηγή:Αγώνας της Κρήτης

ΜΟΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΣΕ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ, ΑΠΟΦΑΣΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΠΕΓΜΚΣ

Αθήνα, 25/11/2018

ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ
Η Πανελλήνια Ένωση Γονέων Μουσικών & Καλλιτεχνικών Σχολείων ύστερα από έκτακτη γενική συνέλευση, η οποία έλαβε χώρα την Κυριακή 25/11/2018 στο Μουσικό Σχολείο Ιλίου, καλεί όλους τους γονείς, τους μαθητές και τους καθηγητές σε συλλογική δράση και κινητοποιήσεις για την υπεράσπιση του θεσμού των Μουσικών και Καλλιτεχνικών Σχολείων. Είναι αδύνατον να παραμείνουμε παθητικοί στην προσπάθεια αλλαγής του χαρακτήρα των Μουσικών και Καλλιτεχνικών Σχολείων. Η μετατροπή τους από σχολεία κατάρτισης σε σχολεία ενθάρρυνσης δεν είναι ούτε βελτίωση ούτε εκσυγχρονισμός της λειτουργίας τους!
Τα προβλήματα μας χρονίζουν. Έχουμε ελλείψεις σε προσωπικό (καθαρίστριες, φύλακες, γραμματεία, νοσηλευτές), ελλείψεις σε εποπτικά μέσα και εργαστηριακό εξοπλισμό, σοβαρά προβλήματα στις κτιριακές εγκαταστάσεις, σημαντικά προβλήματα με τη μεταφορά των μαθητών. Εκπαιδευτικοί καλούνται να καλύψουν τις ανάγκες της γραμματειακής υποστήριξης, μαθητές υποχρεώνονται σε συνδιδασκαλία σε μαθήματα που είναι ατομικά ενώ υπάρχουν αντικείμενα τα οποία δε διδάσκονται γιατί δεν υπάρχουν εκπαιδευτικοί. Με την έναρξη του σχολικού έτους είχαμε κενά ακόμα και σε μαθήματα γενικής παιδείας. Τα μουσικά βιβλία εξακολουθούμε να τα πληρώνουμε οι γονείς από την τσέπη μας. Τα απολυτήρια των παιδιών μας δεν έχουν κανένα πρακτικό αντίκρισμα. Δε διενεργούνται εξετάσεις για την απόκτηση πτυχίων στα αντικείμενα της μουσικής.
Τα προβλήματα των μουσικών και καλλιτεχνικών σχολείων δεν είναι άσχετα με τα συνολικότερα προβλήματα της εκπαίδευσης. Η διαρκής υποχρηματοδότηση και η λογική της μείωσης του κόστους των εκπαιδευτικών μονάδων, βάζει σε δεύτερη μοίρα τις πραγματικές ανάγκες των μαθητών και αναγκάζει τους γονείς να βάζουν όλο και πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη. Με διπλές και τριπλές αναθέσεις, ωρομίσθιους και αναπληρωτές εκπαιδευτικούς, χωρίς μόνιμους καθηγητές, προσωπικό, βιβλία, εποπτικό υλικό, κτιριακές υποδομές, μεταφορές, δεν υπάρχει πραγματικά δημόσια δωρεάν παιδεία, πραγματικά δημόσια, δωρεάν μουσική και καλλιτεχνική εκπαίδευση.
Όχι στην υποβάθμιση των Μουσικών και Καλλιτεχνικών Σχολείων!
Απαιτούμε:
  • Άμεση απόσυρση του άρθρου 40, παρ. 5γ του Σχεδίου Νόμου του ΥΠ.Π.Ε.Θ «Συνέργειες ΕΚΠΑ, Γεωπονικού Παν. Αθηνών, Παν. Θεσσαλίας με τα Τ.Ε.Ι Θεσσαλίας και Στ. Ελλάδας, Παλλημνιακό Ταμείο και άλλες διατάξεις». Καμία τροποποίηση και καμία προσθήκη στο άρθρο αυτό δε δίνει λύσεις στα προβλήματα της μουσικής και καλλιτεχνικής εκπαίδευσης.
  • Άμεση συνάντηση με τον Υπουργό Παιδείας και ουσιαστική συζήτηση για τα προβλήματα και το μέλλον των Μουσικών & Καλλιτεχνικών Σχολείων.
  • Ενεργοποίηση του νόμου και διενέργεια εξετάσεων για την απόκτηση αναγνωρισμένων πτυχίων στην Ευρωπαϊκή Μουσική (Ειδικό Αρμονίας), τη Βυζαντινή Μουσική και τα Παραδοσιακά Όργανα στο πλαίσιο λειτουργίας της δωρεάν δημόσιας εκπαίδευσης.
  • Πιστοποιημένη κατάταξη των αποφοίτων στα πρακτικά και θεωρητικά μουσικά και καλλιτεχνικά αντικείμενα σπουδών.
  • Διορισμούς καθηγητών μουσικής και γενικής παιδείας με οργανικές θέσεις στα σχολεία μας.
  • Άμεση κάλυψη των κενών σε μουσικά μαθήματα και μαθήματα γενικής παιδείας.
  • Η διδασκαλία όλων των μουσικών οργάνων να είναι ατομική.
  • Να ορίζονται με σαφήνεια στο αναλυτικό πρόγραμμα ως υποχρεωτικά τα μουσικά μαθήματα και τα μαθήματα αισθητικής παιδείας
  • Εκπόνηση διδακτικών μουσικών εγχειριδίων και δωρεάν διανομή τους σε όλους τους μαθητές.
  • Δημιουργία Διεύθυνσης Μουσικών & Καλλιτεχνικών Σπουδών στο Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων.
  • Άμεση κάλυψη των αναγκών σε κτιριακές υποδομές, εξοπλισμό (μουσικά όργανα, εποπτικά μέσα, εργαστηριακός εξοπλισμός) και προσωπικό (νοσηλευτές, γραμματειακή υποστήριξη, καθαρίστριες, φύλακες πλήρους απασχόλησης).
  • Δωρεάν μεταφορές για όλους τους μαθητές χωρίς χιλιομετρικούς περιορισμούς.
  • Οι μαθητές οι οποίοι δεν προάγονται μετά από επαναληπτικές εξετάσεις σε μουσικά μαθήματα, να μην υποχρεώνονται σε επανάληψη της τάξης στα σχολεία της γενικής παιδείας εφόσον έχουν προαχθεί στα μαθήματα γενικής παιδείας.

Θεωρούμε την πρόσφατη ανακοίνωση του Υπουργείου για το θέμα το οποίο προέκυψε με το άρθρο 40 προσβλητική και απαξιωτική. Θέλουμε σχολεία στα οποία θα προετοιμάζονται και θα καταρτίζονται τα παιδιά μας στα αντικείμενα της μουσικής, του σχεδίου, του χορού και του θεάτρου στην περίπτωση που θα επιθυμούν να ακολουθήσουν μία αντίστοιχη επαγγελματική κατεύθυνση και όχι σχολεία «δημιουργικής απασχόλησης» όπου θα καλλιεργούνται απλά δεξιότητες και κλίσεις. Απαιτούμε πραγματικά δωρεάν δημόσια εκπαίδευση.

Όχι άλλα χρήματα από την τσέπη των γονιών!

Όχι άλλη υποβάθμιση της μουσικής και καλλιτεχνικής εκπαίδευσης!

Γονείς, μαθητές, καθηγητές οργανώνουμε τον αγώνα μας.

Καλούμε τους συλλόγους γονέων των μουσικών και καλλιτεχνικών σχολείων, σε συνεργασία με τα 15μελή των μαθητών και τους συλλόγους διδασκόντων, να πάρουν όλα τα πρακτικά μέτρα για μαζική κάθοδο και παρουσία στη βουλή την ημέρα που θα ζητιέται το νομοσχέδιο.
Αντίστοιχα καλούμε να κινηθούν τα σχολεία μας στην υπόλοιπη Ελλάδα.

Από αυτή τη μάχη να μην λείψει κανείς!

Η Γ.Σ. εξουσιοδοτεί το Δ.Σ. να ορίσει την μέρα Πανελλαδικής δράσης

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΓΟΝΕΩΝ
ΜΟΥΣΙΚΩΝ & ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ

ΕΚΔΗΛΩΣΗ: 29/11 ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ''Η ΠΑΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ''


ΟΛΜΕ:ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΠΡΟΕΔΡΩΝ ΕΛΜΕ 1/12


ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΠΡΟΕΔΡΩΝ ΕΛΜΕ ΚΑΙ ΓΣ ΕΛΜΕ
Το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ υλοποιώντας την απόφαση της τελευταίας Γ.Σ. των Προέδρων αποφάσισε την πραγματοποίηση Γενικών Συνελεύσεων των ΕΛΜΕ από 22/11 έως 30/11/18 και ΓΣ Προέδρων το Σάββατο, 01/12/2018.

Για την καλύτερη ενημέρωση των συναδέλφων και τη συμμετοχή τους στις ΓΣ το ΔΣ της ΟΛΜΕ προτείνει στα ΔΣ των ΕΛΜΕ να οργανώσουν περιοδείες στα σχολεία ευθύνης τους το διάστημα από 22 έως 30/11/18, όπου θα συζητήσουν όλα τα επίδικα της περιόδου.

Η Γεν. Συνέλευση των Προέδρων των ΕΛΜΕ θα γίνει το Σάββατο, 01/12/18 στις 10.00 π.μ. στο Ξενοδοχείο Airotel Αλέξανδρος (Τιμ. Βάσσου 8, στάση ΜΕΤΡΟ Μέγαρο Μουσικής

ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΟ ΥΠ. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΣΤΙΣ 30/11

Αθήνα, 23/11/2018

ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΟ ΥΠ. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΣΤΙΣ 30/11
Το ΔΣ της ΟΛΜΕ στηρίζει τα αιτήματα των συναδέλφων που ήταν σε διαθεσιμότητα από το 2013 – 2015 και δεν έχουν ικανοποιηθεί μέχρι σήμερα:
-                      Σχετικά με την απώλεια του 25% των μισθολογικών απολαβών τους για τα χρόνια της διαθεσιμότητας
-                      Και για τον μη υπολογισμό του αντίστοιχου ποσού στις συντάξιμες απολαβές τους.
Το ΔΣ της ΟΛΜΕ αποφάσισε παραστάσεις διαμαρτυρίας την Παρασκευή 30/11/2018:
-                      Στις 10 π.μ. έξω από το Υπουργείο Οικονομίας στην Πλατ. Συντάγματος
-                      Στις 14.00 έξω από το Υπουργείο Παιδείας
Το ΔΣ της ΟΛΜΕ αποφάσισε επίσης την κάλυψη της μετακίνησης με πούλμαν των εκπαιδευτικών που ήταν σε διαθεσιμότητα και επιθυμούν να μετακινηθούν (κατόπιν συνεννόησης με το ΔΣ της ΟΛΜΕ).
Για τη διευκόλυνση συμμετοχής το ΔΣ της ΟΛΜΕ αποφάσισε την κήρυξη 3ωρης στάσης εργασίας για την Παρασκευή 30/11, 08.00 π.μ. έως τις 11.00 π.μ. για τον πρωϊνό κύκλο, 14.00 – 17.00 για τον απογευματινό κύκλο και τις 3 πρώτες ώρες για τα εσπερινά σχολεία για τους εκπαιδευτικούς που επιθυμούν να συμμετάσχουν στις παραστάσεις διαμαρτυρίας. Καλεί τις ΕΛΜΕ που έχουν συναδέλφους που θα μετακινηθούν να κηρύξουν συμπληρωματική 3ωρη διευκολυντική στάση.

ΣΕΠΕ ΧΑΝΙΩΝ: ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ - ΕΞΩ ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ,


Χανιά 25-11--2018
Αριθ. Πρωτ: 112
Προς: Μέλη του Σύλλόγου/ ΜΜΕ

ΘΕΜΑ: ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ - ΕΞΩ ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ
Με αφορμή τον εορτασμό της γιορτής του Πολυτεχνείου υπήρξαν μεμονωμένα περιστατικά φασιστών που επέλεξαν να κρυφτούν πίσω από την ιδιότητα του γονέα για να παρενοχλήσουν τους εκπαιδευτικούς και τα σχολεία. Υπήρξαν περιπτώσεις που γονείς συμπεριφερόμενοι απαξιωτικά προς τους εκπαιδευτικούς προσπάθησαν να τους «ανακρίνουν» με ύφος ανακριτή της χούντας, μέσα στο χώρο του σχολείου, για τις απόψεις τους για την εξέγερση του Πολυτεχνείου «προκειμένου να αφήνουν τα παιδιά τους να έρχονται στη γιορτή». Παρόμοια επεισόδια υπήρξαν και σε ένα περιορισμένο αριθμό σχολείων. Παρά το ότι αυτού του είδους οι παρεμβάσεις αποτελούν μεμονωμένα περιστατικά, εντάσσονται στη συστηματική προσπάθεια των φασιστών να επιτεθούν στη γιορτή του Πολυτεχνείου αλλά και συνολικότερα να τρομοκρατήσουν τους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές. Οι καταστάσεις αυτές ενθαρρύνονται από τη στάση πολιτικών προσώπων όταν φτάνουν να ταυτίζονται με τις απόψεις της Χρυσής Αυγής για αμφισβήτηση των νεκρών του Πολυτεχνείου. Βρίσκουν γόνιμο έδαφος όταν «συνδικαλιστές» της ΔΑΚΕ, όπως στην ΕΛΜΕ Λέσβου και αλλού προβάλουν ακροδεξιές και ανοιχτά ρατσιστικές απόψεις.
Οι εκπαιδευτικοί δεν τρομοκρατούμαστε. Όσο και να προσπαθούν τα φασιστοειδή, πίσω από οποιαδήποτε μάσκα να κρυφτούν, θα βρουν το σύνολο της εκπαιδευτικής κοινότητας ενωμένο απέναντί τους.
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου και οι κατακτήσεις τις οποίες επέφερε είναι βαθιά ριζωμένες στο σώμα της Παιδείας στην Ελλάδα. Όταν οι φασίστες προσπαθούν να την ξεριζώσουν, ματαιοπονούν. Όσα και ψεύτικα προφίλ και να φτιάξουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όσες και χυδαιότητες και να εκστομίζουν δεν θα μπορέσουν να ξεριζώσουν αυτή την παράδοση. Το Πολυτεχνείο έχει ισχυρές ρίζες μέσα στην ελληνική κοινωνία γιατί ήταν η στιγμή που άλλαξε η ιστορία. Βρήκε άξιους συνεχιστές στα χρόνια που ακολούθησαν στους αγώνες της νεολαίας και των εργαζομένων. Στους αγώνες για την υπεράσπιση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας απέναντι στη καταστροφική μανία του νεοφιλελευθερισμού. Το νόημά του έζησε και ζει στους μεγάλους αγώνες του 91, στις απεργίες των εκπαιδευτικών το 97, το 2006, το 2013, στο κίνημα για την υπεράσπιση του άρθρου 16, στους αγώνες ενάντια στις απολύσεις, τις αξιολογήσεις, στα μνημόνια και τόσους μικρότερους και μεγαλύτερους αγώνες. Αυτοί οι αγώνες, αυτή η στάση ζωής ενάντια στην χούντα που είχε σημαία της τον εθνικισμό, το ''Ελλάς ελλήνων χριστιανών'' και το ''Πατρίς θρησκεία οικογένεια'', είναι το ισχυρότερο μάθημα για κάθε γενιά. Κανείς δεν θα μας εμποδίσει να το διδάξουμε στα ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ.
Η δημοκρατία στην εκπαίδευση, η παιδαγωγική ελευθερία, η δυνατότητα των εκπαιδευτικών να μορφώσουν τα παιδιά απερίσπαστοι από έξωθεν παρεμβάσεις ιδεοληπτικού φρονηματισμού δεν κινδυνεύουν όσο οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές δεν σκύβουν το κεφάλι, δεν τρομοκρατούνται. Είμαστε η συντριπτική δημοκρατική πλειοψηφία δεν φοβόμαστε την τραμπούκικη συμπεριφορά λίγων φασιστών. Όποτε βγουν στο φως το μόνο που κατορθώνουν είναι να αποδείξουν την ιδεολογική, ηθική και αριθμητική τους γύμνια.
  • Καλούμε τους συναδέλφους να συσπειρωθούν στα σωματεία μας.
  • Να βγάζουν στη δημοσιότητα καταγγέλλοντας το οποιοδήποτε ανάλογο περιστατικό.
  • Να αναλάβουν δράσεις που να αποκαλύπτουν τον διαχρονικά εγκληματικό χαρακτήρα του φασισμού

Για το Δ.Σ.
O Πρόεδρος                                    Ο Γενικός Γραμματέας

Σεραφείμ Ρίζος                                                    Ζορμπάς Αχιλλέας

ΑΔΕΔΥ:Καταγγελία της σύλληψης μελών του Δ.Σ. του Συλλόγου Εργαζομένων του ΟΑΕΕ

Η Κυβέρνηση και οι μηχανισμοί καταστολής «απάντησαν» αμέσως στο σημερινό αίτημα της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. για την ενίσχυση του ΕΦΚΑ με μόνιμους διορισμούς.
Η «απάντηση» δόθηκε με τη σύλληψη των συνδικαλιστών – μελών του Δ.Σ. του Πανελλήνιου Συλλόγου Εργαζομένων στον Οργανισμό Ασφάλισης Ελεύθερων Επαγγελμάτων (ΟΑΕΕ), Βαγενά Χρήστο και Μανουρά Ελένη. Εναντίον τους ασκήθηκε δίωξη και παραπέμπονται στον εισαγγελέα για να δικαστούν με τη διαδικασία του αυτόφωρου και με βάση το «ιδιώνυμο» που ψήφισε πρόσφατα η Κυβέρνηση.
Το «έγκλημα» των συναδέλφων μας είναι ότι υλοποιώντας αποφάσεις του Συλλόγου τους, της ΠΟΠΟΚΠ και με τη στήριξη της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. συμμετείχαν στην κατάληψη του παραρτήματος του ΟΑΕΕ στο Νέο Ηράκλειο Αττικής.
Η Α.Δ.Ε.Δ.Υ. καταγγέλλει τη Διοίκηση του ΕΦΚΑ και την Κυβέρνηση που αρνούνται πεισματικά να ικανοποιήσουν τα δίκαια αιτήματά των εργαζόμενων στα Ασφαλιστικά Ταμεία, οι οποίοι συνεχίζουν για 3η εβδομάδα τις κινητοποιήσεις τους. Καταγγέλλουμε, επίσης, την ηγεσία του Υπουργείου «Προστασίας του Πολίτη» και την Κυβέρνηση που κλιμακώνουν την πολιτική ποινικοποίησης των αγώνων και της συνδικαλιστικής δράσης.
Η Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. καλεί τους εργαζόμενους στο Δημόσιο να δώσουμε το «παρών» σήμερα, Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2018, ώρα 5:00μμ, στα δικαστήρια της πρώην σχολής Ευελπίδων για να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας στους διωκόμενους συναδέλφους και να απαιτήσουμε την άμεση απελευθέρωση και το σταμάτημα της δίωξής τους.
Όχι στην ποινικοποίηση των αγώνων
Να σταματήσουν τώρα οι διώξεις συνδικαλιστών
Ο κυβερνητικός αυταρχισμός δεν θα περάσει

Από την Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ.

Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2018

Και στο Λονδίνο διαδηλώνουν οι εκπαιδευτικοί ενάντια στις περικοπές και το σχολείο της αγοράς

Aντίσταση στο σχολείο της αγοράς

Ο Σεραφείμ Ρίζος εξηγεί γιατί οι εκπαιδευτικοί αντιστέκονται στην πολιτική που προωθεί σχολεία των χορηγών και σχολεία των φτωχών
Συγκέντρωση στην πύλη του Υπουργείου Παιδείας


Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με την εκπαιδευτική πολιτική που εφαρμόζει στα τρεισήμισι χρόνια της ύπαρξής της, έχει εγκαταλείψει κάθε αριστερή αναφορά και ακολουθεί όλες τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές, που συντείνουν στη διαμόρφωση ενός δημόσιου σχολείου χαμηλού κόστους για το κράτος και υψηλού για τους εργαζόμενους. Δεν πρόκειται για έναν «προσωρινό συμβιβασμό» γιατί ταυτόχρονα έχει αποδεχθεί και προσπαθεί να υλοποιήσει τις βαθύτερες στρατηγικές των καπιταλιστών.
Εδώ και μια δεκαετία οι περικοπές των δημοσίων δαπανών έχουν πλήξει σοβαρά τη Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία. Με την εκδήλωση της κρίσης έχει κλιμακωθεί η προσπάθεια να φορτωθεί η εργατική τάξη το κόστος σπουδών των παιδιών της. Από το 2008 έως το 2015 οι ετήσιες δημόσιες δαπάνες μειώθηκαν από τα 8.320,1 εκ. ευρώ σε 5.584,2 εκ. ευρώ, μείωση της τάξης του 32,9%! Στο ίδιο χρονικό διάστημα οι οικογενειακές δαπάνες αυξήθηκαν αναλογικά σε σχέση με τις δημόσιες. Η συμβολή των οικογενειών των μαθητών, είναι σε ποσοστό μεγαλύτερη απ’ ότι στο παρελθόν. Το 2014 οι οικογενειακές δαπάνες έφτασαν σχεδόν τα 3/5 των δημόσιων δαπανών.1
Οι πανηγυρισμοί του Γαβρόγλου ότι κατόρθωσαν να ξεπεράσουν τις προβλέψεις του μεσοπρόθεσμου των Σαμαροβενιζέλων για το 2018, σε ό,τι αφορά στις κρατικές δαπάνες για την Παιδεία, είναι επικοινωνιακές φαιδρότητες. Τα 5.367 εκ. ευρώ που εξασφάλισε είναι η εφαρμογή της πολιτικής των πλεονασμάτων του 3,5% που μας φέρνει σε χειρότερο σημείο ακόμη και από το 2015. Σίγουρα δεν είναι αυτό στο οποίο ήλπιζαν όσοι στήριξαν το ΣΥΡΙΖΑ.
Οι πιέσεις των δανειστών για λιγότερο προσωπικό, λιγότερα σχολεία, μεγαλύτερα τμήματα, συρρίκνωση των δημόσιων δομών και η προσαρμογή της κυβέρνησης έχουν δραματικές συνέπειες σε κάθε τομέα της εκπαίδευσης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η σχολική στέγη. Όχι μόνο δεν ξανάνοιξε κανένα από τα 1335 σχολεία που έκλεισαν το διάστημα από το 2008 έως το 2014, αλλά προωθούνται νέες συγχωνεύσεις - κλεισίματα. Πολλοί μαθητές εξακολουθούν να κάνουν μάθημα σε κοντέινερς με ανύπαρκτη μόνωση, χειμώνα- καλοκαίρι. Οι γονείς σε πάρα πολλές περιπτώσεις είναι αναγκασμένοι, με δικά τους έξοδα, να βάφουν αίθουσες και κτήρια, να επισκευάζουν τις ζημιές, να διαμορφώνουν τις αυλές στα σχολεία και ό,τι άλλο περνά από το χέρι τους. Οι επιλογές αυτές ήταν και είναι απόλυτα ταξικές. Από τα 913 Δημοτικά που έκλεισαν τα 835 ήταν ολιγοθέσια, ημιαστικών και κυρίως αγροτικών περιοχών στις οποίες έκλεισε το 41% των σχολείων. Τα υπόλοιπα ήταν σχολεία εργατικών συνοικιών. Τα σχολεία που υποφέρουν περισσότερο από τις περικοπές είναι αυτά των φτωχότερων περιοχών και δήμων. Η απάντηση του ΣΥΡΙΖΑ είναι η παράδοση των σχολικών κτηρίων σε εργολάβους, στους οποίους το κράτος θα πληρώνει ενοίκιο μέσω των ΣΔΙΤ.
Οι διαδοχικές ηγεσίες του υπουργείου Παιδείας, από το 2015 και έπειτα, εμπαίζουν τους αναπληρωτές αναβάλλοντας διαρκώς τους 20.000 διορισμούς που είχαν υποσχεθεί. Κρατούν χαμηλά το εργασιακό κόστος καλύπτοντας τα κενά με μια στρατιά αναπληρωτών, που αποτελούν τους είλωτες της εκπαίδευσης. Καλύπτουν κενά έως και σε 7 σχολεία εβδομαδιαίως, δουλεύοντας στα πιο απομακρυσμένα σχολεία. Έχουν ελάχιστους μισθούς και εργασιακά δικαιώματα, ανύπαρκτες άδειες (αναρρωτικές, λοχείας, εγκυμοσύνης κλπ) και καμία κρατική μέριμνα για σίτιση και στέγαση. Η κυβέρνηση την ίδια στιγμή που επιχειρεί να περιορίσει τον αριθμό των αναγκαίων προσλήψεων (με αύξηση ωραρίου, κατάργηση υπεύθυνου ολοήμερου, συγχωνεύσεις τμημάτων, διπλασιασμό των αναγκαίων εγγραφών για την ίδρυση νηπιαγωγείου κλπ), προσπαθεί να αλλάξει τον τρόπο πρόσληψης των αναπληρωτών, με 5ετείς συμβάσεις μειωμένης απασχόλησης και συνυπολογισμό επιπλέον προσόντων πέρα από το πτυχίο, ώστε να τερματίσουν το αίτημα των μόνιμων διορισμών.
Η πρόσφατη συγχώνευση των υποστηρικτικών δομών κάνει την πρόσβαση στις υπηρεσίες που προσέφεραν πολύ πιο δύσκολη. Ειδικά στον ευαίσθητο τομέα της ειδικής αγωγής σπρώχνει τους γονείς στην ιδιωτική πρωτοβουλία και στην πρόσληψη, με δικά τους έξοδα, άνεργων εκπαιδευτικών για παράλληλη στήριξη μέσα στη σχολική τάξη. Φαινόμενο που το τελευταίο διάστημα ανθεί μέσα στο ελληνικό σχολείο.
Η μερική θέσπιση της 2χρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής μόνο κατάκτηση δεν μπορεί να χαρακτηριστεί, αφού θεσπίζεται μόνο σε 184 δήμους και με την προϋπόθεση ότι δεν προκύπτει κρατικό κόστος. Κατακερματίζει την εκπαίδευση ανάλογα με τις επιλογές του κάθε δήμαρχου και έρχεται να προστεθεί σε ένα ήδη υποβαθμισμένο δημόσιο νηπιαγωγείο στο οποίο οι περικοπές, τα μαζικά κλεισίματα, οι απαράδεκτες συνθήκες στέγασης οδήγησαν πολλούς γονείς στην ιδιωτική εκπαίδευση.2

Στόχος το σχολείο των φτωχών
Για τους καπιταλιστές όμως το σημερινό σχολείο των περικοπών εξακολουθεί να είναι ένα κεντρικά χρηματοδοτούμενο σχολείο και ακόμη κι αυτό θεωρείται δαπανηρό. Οι περικοπές από μόνες τους όσο μεγάλες και να είναι και όσες θυσίες και να έχουν σημάνει για την εργατική τάξη και τα παιδιά της, δεν είναι αρκετές, για να τους εξασφαλίσουν το εκπαιδευτικό περιβάλλον που θέλουν. Όσο το «εκπαιδευτικό προϊόν» παραμένει άυλο και μη μετρήσιμο δε δίνονται οι δυνατότητες ανάπτυξης μιας κερδοφόρας εκπαιδευτικής αγοράς (ιδιωτικών σχολείων – σχολών, κατάρτισης, εγχειριδίων, κτηρίων, εξοπλισμού, εκπαιδευτικού λογισμικού, τεστ κλπ). Έτσι επιδιώκουν οικονομικά η λειτουργία της εκπαίδευσης και των σχολείων, να προσιδιάσει τη λειτουργία της ελεύθερης αγοράς, όπου ξεχωριστές επιχειρήσεις ανταγωνίζονται η μία την άλλη με τις λιγότερο αποτελεσματικές να κλείνουν.
Η πρόσφατη έκθεση του ΟΟΣΑ για την ελληνική εκπαίδευση, που έγινε κατά παραγγελία και με τη συνδρομή της κυβέρνησης, προτείνει μια δέσμη μέτρων που αφορούν στην οικονομική και διοικητική αυτονομία της σχολικής μονάδας. Η κάθε σχολική μονάδα πρέπει να φροντίζει για την εύρεση της αναγκαίας για τη λειτουργία της χρηματοδότησης, από χορηγούς, καταστρώνοντας το δικό της προϋπολογισμό. Ο διευθυντής θα γίνει κάτι σαν ανώτερο διοικητικό στέλεχος επιχείρησης που μεταξύ όλων των άλλων θα είναι υπεύθυνος και για την πρόσληψη, την αξιολόγηση και την απόλυση του προσωπικού. Πολλές αρμοδιότητες προτίθεται να εκχωρηθούν στους δήμους. Η διαμόρφωση του προγράμματος, η επιλογή βιβλίων, η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών θα αποτελούν «επιλογές» του σχολείου μέσα από τις δυνατότητες που θα του παρέχουν η αγορά και ο αυστηρός έλεγχος του δήμου και του υπουργείου.
Το βασικό εργαλείο για το θρυμματισμό του ενιαίου χαρακτήρα της εκπαίδευσης είναι η αξιολόγηση. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ κινείται στην κατεύθυνση υλοποίησής της. Ξεκινούν την αξιολόγηση της σχολικής μονάδας, επιχειρώντας την κατάταξη των σχολείων σε ενιαία κλίμακα μέτρησης, ανάλογα με τους προγραμματισμούς και την αποτίμηση του έργου τους, που θα είναι υποχρεωμένα να καταθέτουν ετησίως σε γραπτές εκθέσεις τους. Κομβικό ρόλο σε αυτό θα έχει ο νέος θεσμός του περιφερειακού συντονιστή των ΠΕΚΕΣ (Περιφερειακά Κέντρα Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού) που αντικαθιστά τους σχολικούς συμβούλους και ο οποίος, για πρώτη φορά μετά την κατάργηση του θεσμού του επιθεωρητή το 1982, θα έχει ταυτόχρονα διοικητικό και παιδαγωγικό ρόλο.
Εκτός απ’ τα σχολεία, επαναφέρουν και την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών. Λόγω των αντιστάσεων προσπαθούν να την εφαρμόσουν σταδιακά. Έτσι, κατάργησαν το ΠΔ 152/2013 που οι εκπαιδευτικοί είχαν καταστήσει ανενεργό και που προέβλεπε την ατομική αξιολόγηση. Προς το παρόν, υλοποιούν μόνο την αξιολόγηση των διευθυντών με ανώνυμα ερωτηματολόγια όπου η συμπλήρωση μόλις τριών αρκεί για να θεωρηθεί ότι έχει γίνει αξιολόγηση. Παίζουν παιχνίδι συσχετισμών. Καθυστερούν την εφαρμογή της ατομικής αξιολόγησης των εκπαιδευτικών, μέχρις ότου δημιουργηθεί μια «κουλτούρα αξιολόγησης», όπως λένε οι διάφοροι φωστήρες του νεοφιλελευθερισμού. Δηλαδή, να καμφθεί η αντίσταση των εκπαιδευτικών από ένα συνδυασμό συναίνεσης, εξαπάτησης και τρομοκρατίας.
Πρόκειται για αναμάσημα παλιότερων αποτυχημένων νεοφιλελεύθερων προτάσεων, που όπου εφαρμόστηκαν είχαν καταστροφικά αποτελέσματα. Η σύνδεση οικονομικής και διοικητικής αυτονομίας της σχολικής μονάδας με την αξιολόγηση αποτελεί ένα φονικό συνδυασμό για τη Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία. Η αξιολόγηση δεν είναι μια ουδέτερη διαδικασία αλλά μια ταξική επίθεση ενάντια στο σχολείο των φτωχών και στα δικαιώματά τους στη μόρφωση. Τα σχολεία διαχωρίζονται σε «καλά» και «κακά» και λειτουργούν με πολλές και διαφορετικές ταχύτητες. Το υπουργείο διατηρεί τον κεντρικό έλεγχο, απαλλασσόμενο από μεγάλο τμήμα της χρηματοδότησης των σχολείων. Οι «επιδόσεις» των σχολείων καθορίζουν τη δυνατότητά τους να προσελκύουν μαθητές – πελάτες και χρηματοδότηση. Όσα δεν ανταποκρίνονται, κλείνουν. Η κατάργηση του σχολείου της γειτονιάς με καθορισμένα όρια εγγραφών και η θέσπιση του «δικαιώματος των γονιών στην ελεύθερη επιλογή σχολείου» γενικεύει αυτή τη διαδικασία. Οδηγούμαστε σε επιλεκτικές εγγραφές μαθητών και αντίστοιχους αποκλεισμούς άλλων. Στη διαμόρφωση, δηλαδή, ενός αυστηρά ελιτίστικου σχολείου, καθώς παιδιά με φτωχό οικονομικό ή πολιτιστικό υπόβαθρο, παιδιά μεταναστών, ή με ειδικές ανάγκες θα θεωρούνται βαρίδια για τις επιδόσεις του σχολείου και θα αποκλείονται.

«Να εμπεδώσουν οι πληβείοι τη θέση τους»
Αυτές οι επιχειρούμενες αλλαγές αποτελούν και μια τεράστια ιδεολογική επίθεση. Η εκπαίδευση αποτελεί ένα πολύπλοκο μηχανισμό αναπαραγωγής της ταξικής διαίρεσης και ανισότητας της κοινωνίας. Η αστική τάξη εξασφαλίζει για λογαριασμό της το εργατικό δυναμικό που έχει ανάγκη και με τα χαρακτηριστικά εκείνα που της είναι αναγκαία για να διατηρεί τον έλεγχό της στα μέσα παραγωγής σε μια δοσμένη χρονική περίοδο. Ταυτόχρονα, εξασφαλίζει την αναπαραγωγή των ιδεών της ως κυρίαρχων ιδεών στις επόμενες γενιές. Το σχολείο χρειάζεται να συμβαδίζει όχι μόνο με τις υλικές ανάγκες της αγοράς, αλλά και τις ιδεολογικές.
Το λεγόμενο σχολείο των «ίσων ευκαιριών» που είχε επικρατήσει τουλάχιστον μεταπολεμικά, αντικαθίσταται από το σχολείο της αγοράς, όπου κυριαρχεί ο φρενήρης ανταγωνισμός. Σ’ αυτό οι πάντες και τα πάντα βαθμολογούνται και επιτηρούνται. Η απόκτηση της γνώσης δεν θεωρείται δικαίωμα όλων, αλλά ατομική ευθύνη και οικογενειακή επένδυση. Ο καθένας γνωρίζει από νωρίς την κοινωνική του θέση και προσαρμόζει τις προσδοκίες του. 
Το κράτος, οι περικοπές, οι κοινωνικές ανισότητες αθωώνονται και ο εκπαιδευτικός μετατρέπεται στον μοναδικό υπαίτιο για όλα τα δεινά της εκπαίδευσης. Όσοι δεν προσαρμόζονται στις νόρμες και το διαρκές κυνήγι των επιδόσεων χαρακτηρίζονται «αδυνατούντες» και απολύονται. Μόνιμη εργασία δεν υφίσταται ως δικαίωμα. Διαμορφώνεται ένας αυστηρά συγκεντρωτικός, γραφειοκρατικός μηχανισμός επιτήρησης, ελέγχου και βαθμολόγησης, ο οποίος δεν έχει να κάνει σε τίποτα με τις πραγματικές ανάγκες των μαθητών και των εκπαιδευτικών. Στην πραγματικότητα επιβάλλεται ο πιο σκληρός και ασφυκτικός έλεγχος του κράτους μέσα στην ίδια τη σχολική αίθουσα. Είναι χαρακτηριστικό ότι εκτός από το νέο διοικητικό ρόλο που ετοιμάζουν για τους διευθυντές, τους δίνουν τη δυνατότητα ελέγχου και παρέμβασης στο μάθημα, μετατρέποντάς τους και σε «παιδαγωγικούς» γκαουλάιτερ του σχολείου.
Δεν πρόκειται να εγκαθιδρυθούν συνθήκες καλύτερου μαθήματος. Το αντίθετο. Κυρίαρχος στην τάξη δεν θα είναι πλέον η αλληλεπίδραση των πολυποίκιλων και πολύπλοκων αναγκών των μαθητών με τις προσπάθειες των εκπαιδευτικών να ανταποκριθούν σε αυτές. Αντίθετα, όλα θα καθορίζονται από την επιτακτική ανάγκη οι μαθητές να επιτύχουν όσο το δυνατό καλύτερα αποτελέσματα στα διαρκή τεστ αξιολόγησης, βάσει των οποίων θα κρίνονται σχολείο και εκπαιδευτικοί.
Στο σχολείο της κρίσης η γνώση και το περιεχόμενό της πρέπει να αλλάξει. Η συνολική κριτική θεώρηση του κόσμου, της κοινωνίας, του παρελθόντος και της επιστήμης πρέπει να αντικατασταθεί από την εκμάθηση της διαχείρισης σκόρπιων πληροφοριών, ασύνδετων μεταξύ τους καθώς και συγκεκριμένων δεξιοτήτων, τις οποίες ο μαθητής θα πρέπει να αναπτύξει. Θέλουν το σχολείο να παράγει ένα φτηνό εργατικό δυναμικό, ικανό να ανταποκριθεί στις ανάγκες μιας ευμετάβλητης αγοράς εργασίας σε συνθήκες κρίσης. Ο θεσμός της μαθητείας στα ΕΠΑΛ είναι χαρακτηριστικός της υποβάθμισης της τεχνικής εκπαίδευσης. Το σχολείο με τις ταυτόχρονες καταργήσεις τομέων και ειδικοτήτων, τις ηλεκτρονικές εγγραφές μετατρέπεται σε ινστιτούτο κατάρτισης. Η μαθησιακή διαδικασία διαλύεται και οι καθηγητές γίνονται «επόπτες εργασίας». Οι μαθητές, για να πάρουν απολυτήριο, χαρίζονται στην εργοδοσία και τους δήμους ως δωρεάν και αναλώσιμο εργατικό δυναμικό.
Παράλληλα με αυτά, ο μελλοντικός εργαζόμενος πρέπει να έχει αποκτήσει πίστη και προσήλωση στις αξίες της αγοράς, της εργασιακής ιεραρχίας και πειθαρχίας, της αστικής δημοκρατίας, της ΕΕ, του έθνους, της ορθοδοξίας. Η ύπαρξη μαθημάτων ιδεολογικού φρονηματισμού και η καθημερινή τελετουργία της σχολικής ζωής (παρελάσεις, εκκλησιασμοί, προσευχές, πειθαρχία, τιμωρίες κλπ) θεωρούνται απαράβατες αξίες του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος και δεν αμφισβητούνται από κανένα αστικό επιτελείο. Θεσμοί μάλιστα όπως ο ΣΕΒ επιδιώκουν την ενίσχυσή τους ζητώντας την αύξηση των ωρών μαθημάτων επιχειρηματικότητας και κοινωνικής αγωγής.

Επίμονη Αντίσταση
Η προσπάθεια της ελληνικής αστικής τάξης να επιβάλλει το σχολείο της αγοράς δεν είναι καινούργια. Κρατά σχεδόν τριάντα χρόνια. Για τα διάφορα αστικά think tanks η ελληνική εκπαίδευση έχει χαμηλή αποδοτικότητα και «ποιοτικούς δείκτες» γιατί έχει αργήσει να προσαρμοστεί στις ανάγκες της οικονομίας της ελεύθερης αγοράς. Αιτιολογούν αυτή τη θεώρηση χρησιμοποιώντας αποτελέσματα αμφισβητήσιμων μεγεθών μέτρησης της «ποιότητας» της εκπαίδευσης καθώς και διαγωνισμούς (διεθνής διαγωνισμός PISA κλπ) που έχουν θεσπιστεί και δομηθεί με βάση νεοφιλελεύθερης έμπνευσης θεωρήσεις για το σχολείο, τη γνώση, τις διαδικασίες πρόσκτησής της, τη δόμηση και τη χρηστικότητά της.
Η πραγματικότητα, όμως, είναι διαφορετική. Οι συνεχείς νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις δεν έχουν κατορθώσει να διαμορφώσουν καλύτερες συνθήκες ούτε στην οικονομία, όπως ισχυρίζονταν οι εμπνευστές τους, ούτε στο βιοτικό επίπεδο της νέας γενιάς. Το βάθεμα της κρίσης, η κατάρρευση τομέων της παραγωγής, η ανεργία, η μαζική μετανάστευση υψηλά ειδικευμένων εργαζομένων και επιστημόνων, η τεράστια αναντιστοιχία σπουδών και αντικειμένου εργασίας εκατοντάδων χιλιάδων νέων καταρρίπτουν έναν προς έναν τους ισχυρισμούς των αστών. Ακόμη και η «παιδαγωγική» που εισάγουν αποδεικνύεται αποτυχημένη. Η πρόσφατη κατάργηση του βιβλίου των μαθηματικών της Ε Δημοτικού, το οποίο οι δάσκαλοι στην πράξη το είχαν θέσει σε αχρηστία προ πολλού, το υπογραμμίζει.
Τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι πολύ χειρότερα αν δεν υπήρχε ο παράγοντας της αντίστασης. Η εκπαιδευτική διαδικασία δεν είναι μονοσήμαντη. Το σχολείο αποτελεί χώρο σύγκρουσης αντιλήψεων, ιδεών, κουλτούρας, ηθικής κλπ.
Τα παιδιά της εργατικής τάξης δεν είναι λευκό χαρτί. Έχουν τις δικές τους παραστάσεις της ζωής και τις δικές τους εμπειρίες, που έρχονται σε σύγκρουση με τα αστικά ιδεολογήματα. Αντιλαμβάνονται, ακόμη και ενστικτωδώς, τις αντιφάσεις του εκπαιδευτικού συστήματος. Θέτουν τα δικά τους ερωτήματα και αμφισβητούν. Έχουν τα δικά τους δίκτυα επικοινωνίας και συλλογικής οργάνωσης. Στα Χανιά πριν από δύο χρόνια η οργάνωση ενός κύματος μαζικών καταλήψεων και διαδηλώσεων μαθητών με μοναδικό αίτημα να μπουν τα προσφυγόπουλα στα σχολεία οργανώθηκε από αντίστοιχα δίκτυα.
Η ύπαρξη του σχολείου της γειτονιάς παίζει σημαντικό ρόλο ιδιαίτερα στις λαϊκές και εργατικές συνοικίες, όπου οι αγώνες και οι εμπειρίες της εργατικής τάξης αφήνουν έντονο το αποτύπωμά τους στη σχολική ζωή και στο περιεχόμενο της εκπαίδευσης. Αυτοί οι παράγοντες ήταν καθοριστικοί σε μάχες που δόθηκαν σε σχολεία, όπως τα μαθήματα για τα παιδιά της πακιστανικής κοινότητας στα Σεπόλια ή της αλβανικής κοινότητας στα Χανιά. Η γειτονιά και οι μαθητές έπαιξαν τεράστιο ρόλο.
Οι εκπαιδευτικοί είναι το πιο οργανωμένο τμήμα των αντιστάσεων. Έχουν ισχυρά συνδικάτα και μεγάλες δυνατότητες παρέμβασης και λόγου τόσο μέσα όσο και έξω από την αίθουσα διδασκαλίας. Οι εμπειρίες τους, η ταξική τους θέση, οι σκληροί και συνεχείς αγώνες παίζουν ρόλο και στο περιεχόμενο της εκπαίδευσης. Αποτελούν αντίβαρο στο κλίμα αναπαραγωγής των κοινωνικών ανισοτήτων, του άκρατου και αδυσώπητου ανταγωνισμού, της απόρριψης και του κοινωνικού αποκλεισμού που προάγει το σχολείο στον καπιταλισμό. Η αλληλεγγύη, η ισότητα, η προσπάθεια να υπάρξει ανταπόκριση στις ανάγκες όλων των παιδιών ανεξάρτητα από φυλή, σωματική ικανότητα, φύλο, τάξη αποτελούν ακόμη ισχυρές αξίες της εκπαιδευτικής πράξης.
Οι αντιστάσεις στην Ελλάδα έχουν πάρει χαρακτηριστικά μεγάλων πολιτικών μαχών που έχουν διαμορφώσει το εκπαιδευτικό τοπίο, αποδυναμώνοντας τις νεοφιλελεύθερες ιδεοληψίες. Αυτό που οι αστοί ονομάζουν «καθυστέρηση» της ελληνικής εκπαίδευσης εκφράζει την αποτυχία τους να εφαρμόσουν τις πιο σκληρές επιλογές τους στο ελληνικό σχολείο, λόγω της επίμονης και πεισματικής αντίστασης του εκπαιδευτικού κινήματος, που έχει ακυρώσει απανωτές προσπάθειές τους.
Οι νεοφιλελεύθερες ιδέες ποτέ δεν κατόρθωσαν να κερδίσουν την ηγεμονία μέσα στον κόσμο της εκπαίδευσης. Τα πολλαπλά κύματα νικηφόρων φοιτητικών και μαθητικών καταλήψεων, η ακύρωση της αξιολόγησης το 1992-93, το 1997, το 2010-14, η επιτυχία των μαζικών διορισμών το 2002-03, η επαναπρόσληψη των απολυμένων το ‘15, η αποτροπή του κύματος συγχωνεύσεων επί Αρβανιτόπουλου, η είσοδος των προσφυγόπουλων στα σχολεία και παλιότερα των μεταναστών, η αλματώδης αύξηση των παιδιών που φοιτούν στις τάξεις ένταξης κ.α. δεν θα ήταν δυνατές αν είχε επικρατήσει ο συμβιβασμός.
Η «άνοιξη των αναπληρωτών» την προηγούμενη χρονιά δεν έπεσε από τον ουρανό. Είναι παιδί της αγωνιστικής παράδοσης και κομμάτι των μαχών των συμβασιούχων του δημοσίου για το δικαίωμα στη δουλειά. Ξαναζωντάνεψαν οι καλύτερες παραδόσεις. Η απεργιακή κινητοποίηση, η μαζική οργάνωση και κινητοποίηση της βάσης, η κατάληψη, η γενική συνέλευση, ο συντονισμός από τα κάτω. Μέσα στα σχολεία έχει αρχίσει να αναπτύσσεται μια νέα γενιά αγωνιστών που, σε συνδυασμό με την παλαιότερη εμπειρία, μπορεί να κάνει θαύματα.
Όπως σε όλες τις κρίσιμες καμπές στο παρελθόν, έτσι και τώρα, η συνδικαλιστική γραφειοκρατία προσφέρει συναίνεση. Η επιμονή τους να πάρει εθνικιστική απόφαση το συνέδριο της ΔΟΕ για το Μακεδονικό, αλλά όχι για απεργία -αποχή από την αξιολόγηση, το υπογραμμίζει. ΔΟΕ και ΟΛΜΕ στήριξαν απροκάλυπτα την κυβέρνηση σε μια σειρά περιπτώσεις. Την ίδια στιγμή που στελέχη της ΔΑΚΕ πρωταγωνιστούν στο να αποβάλουν τα προσφυγόπουλα από τα σχολεία όπως στη Χίο, είναι αναγκασμένοι να κρατούν αποστάσεις από τις επιθέσεις προκειμένου να δικαιολογήσουν το ρόλο τους στη βάση του κλάδου. Έτσι η ΔΑΚΕ αναγκάστηκε να αποστασιοποιηθεί από τους τσαμπουκάδες του Μητσοτάκη.
Η εκπαιδευτική αριστερά πρέπει να αντιμετωπίσει την περίοδο έχοντας υψηλές προσδοκίες γιατί οι προκλήσεις που έχει μπροστά της είναι μεγάλες. Να ανοίξει μέτωπο με τις λογικές συμβιβασμού και αποδοχής ως τετελεσμένων, των θυσιών που έχουν σημάνει τα μνημόνια. Να γυρίσουμε ξανά στη βάση και να δώσουμε όλες τις δυνάμεις στην οργάνωση πρωτοβουλιών για την υπεράσπιση κάθε πτυχής αυτού που ξέρουμε ως δημόσιο και δωρεάν σχολείο. Η συναδέλφισσα και ο συνάδελφος της διπλανής τάξης είναι αυτοί που καταλαβαίνουν καλύτερα από οποιονδήποτε, σε τίνος πλάτη θα ξεσπάσει η επιστροφή των επιθεωρητών με όρους ελεύθερης αγοράς. Η συνεύρεση της βάσης με τις πρωτοβουλίες ριζοσπαστικών ρευμάτων ήταν αυτή που σε κάθε κρίσιμη στιγμή καθόριζε τις εξελίξεις.
Μέσα από τους αγώνες για την υπεράσπιση των υλικών συνθηκών της εκπαίδευσης προβάλει η δυνατότητα και η αναγκαιότητα να διεκδικήσουμε ένα διαφορετικό σχολείο. Διεκδικούμε ένα σχολείο που θα τροφοδοτεί δωρεάν τη νεολαία με όλα τα σύγχρονα και παραδοσιακά υλικά μέσα, για να κατακτήσει μια ολόπλευρη γνώση, να αναπτύξει κριτική σκέψη για τον κόσμο που την περιβάλλει, συνείδηση του εαυτού της και του ρόλου της στην κοινωνία. 
Ένα σχολείο που δεν θα βασίζεται στον διαχωρισμό πνευματικής – χειρωνακτικής εργασίας και θα παρέχει μια πολυτεχνική εκπαίδευση. Ένα σχολείο δημοκρατικό, χωρίς ταξικά κόσκινα και εξεταστικούς φραγμούς, στο οποίο αφετηρία της εκπαιδευτικής πράξης θα αποτελούν οι ανάγκες της εργατικής τάξης και των παιδιών της για γνώση, πολιτισμό, άθληση. Ένα σχολείο που θα βασίζεται στον αλληλοσεβασμό, τη συνεργασία μαθητών-εκπαιδευτικών και τη συλλογική εργασία. Χωρίς προβολή ως κυρίαρχης μιας και μοναδικής κουλτούρας, εθνότητας, θρησκείας, συμπεριφοράς, προσανατολισμού στην οποία όλες οι υπόλοιπες πρέπει να υποταχθούν και να ενσωματωθούν. Χωρίς αναπαραγωγή σεξιστικών διαφοροποιήσεων και προτύπων. Ένα σχολείο, όπου οι σωματικές ή νοητικές δυσικανότητες δεν θα αποτελούν εμπόδιο αλλά αφετηρία για συνύπαρξη και συνεργασία. Ένα σχολείο βασισμένο στις επιστημονικές εξελίξεις κόντρα στον σκοταδισμό και τις πολιτικές σκοπιμότητες των αστών, το οποίο θα δίνει στους εργαζόμενους τις γνώσεις και τη δυνατότητα να ελέγξουν τη δουλειά και τη ζωή τους.
Οι μάχες αυτές πρέπει να δοθούν μέσα στα συνδικάτα, προσπαθώντας να εξασφαλίσουμε τη μέγιστη ενότητα των εργαζομένων. Μόνο έτσι η βάση και οι πρωτοβουλίες της θα γίνουν πιο δυνατές και θα αναγκάσουν τους γραφειοκράτες να συρθούν πίσω τους.
Αντιφασιστικές και αντιρατσιστικές καμπάνιες, όπως στις 15 Σεπτέμβρη πρέπει να βρουν μαζική ανταπόκριση και οργάνωση στη βάση. Πάνω απ’ όλα όμως δεν μπορούμε να στερήσουμε το κίνημα από τα ισχυρότερα όπλα του. Ιδιαίτερα το υπερόπλο της απεργίας. Οι Αμερικανοί συνάδελφοι έδειξαν, ακόμη και σε πολύ χειρότερες συνθήκες και σχέσεις εργασίας, ότι η χρήση του μπορεί να οδηγήσει σε περήφανες νίκες. Στην Ελλάδα κάτι τέτοιο θα έχει πολλαπλάσιες συνέπειες.  

Σημειώσεις
1. Όλα τα στοιχεία προέρχονται από την ετήσια έκθεση για την εκπαίδευση 2017-2018 του ΚΑΝΕΠ – ΓΣΕΕ https://www.kanep-gsee.gr/wp-content/uploads/2018/05/ETEKTH_2017-28.pdf
2. Για μια πιο αναλυτική περιγραφή της κατάστασης στα Νηπιαγωγεία δες «η Τάξη μας » τεύχος αρ. 25 Απρίλης 2018.
http://i-taksi-mas.blogspot.com/2018/05/blog-post_80.html
Δήμοσιεύτηκε στο τεύχος 130 του περιοδικού ''ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ απο τα ΚΑΤΩ''

ΧΑΝΙΑ ΣΕΠΕ: ΕΙΣΒΟΛΗ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ ΣΤΟ ΔΣ ΒΑΡΥΠΕΤΡΟΥ


Χανιά 14-11--2018
Αριθ. Πρωτ: 106
Προς: Μέλη του Σύλλόγου/ ΜΜΕ

ΘΕΜΑ: ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!! ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΣΒΟΛΗ ΓΟΝΕΩΝ ΣΤΟ ΔΣ ΒΑΡΥΠΕΤΡΟΥ
Την Παρασκευή 9 Νοεμβρίου στο Δημοτικό Σχολείο Βαρύπετρου ομάδα γονέων, η οποία συνοδεύονταν από δύο ένστολους αστυνομικούς που επέβαιναν σε περιπολικό της αστυνομίας και συνοδευόμενοι από βαθμοφόρο της ΕΛΑΣ κατά δήλωσή της , η οποία φορούσε πολιτικά εισέβαλε στο χώρο του σχολείου ζητώντας τα στοιχεία του Διευθυντή, καθώς και τα στοιχεία κηδεμόνα μαθητή που σύμφωνα με τη δική τους αντίληψη δημιουργεί προβλήματα στο σχολείο. Η ομάδα των γονέων λειτουργούσε σε συνεννόηση με τους αστυνομικούς.
Η είσοδος των αστυνομικών στο σχολείο ήταν αυθαίρετη και παράνομη, καθώς δεν είχε προηγηθεί καμία προειδοποίηση και δεν επέδειξαν προηγουμένως κάποιο έγγραφο που να αποδείκνυε την νόμιμη παρουσία τους στο χώρο. Καταχράστηκαν την εξουσία τους, χρησιμοποιώντας τη συγγενική σχέση ορισμένων από αυτούς με γονέα του σχολείου. Η παρουσία τους στο χώρο του σχολείου δεν δικαιολογούνταν καθώς δεν τελούνταν εκείνη την ώρα κάποιο αδίκημα. ώστε να επιληφθούν άμεσα. Στόχος τους ήταν να εκφοβίσουν το σχολείο προκειμένου να εξυπηρετηθούν οι σκοποί μερίδας των γονέων.
Η εισβολή, όμως, αυτή ήταν ταυτόχρονα αυθαίρετη και παράνομη και από την μεριά των γονέων, ορισμένοι εκ των οποίων είναι και μέλη του ΔΣ του συλλόγου γονέων του συγκεκριμένου σχολείου. Η στάση τους είναι και ηθικά επιλήψιμη
Φτάνει πια!! Αυτές οι συμπεριφορές επίδειξης ισχύος από την πλευρά ορισμένων είναι βαθύτατα αντιδραστικές και αντιπαιδαγωγικές. Θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι παρεμβάσεις και εισβολές, όπως η συγκεκριμένη, όχι μόνο διαταράσσουν την ηρεμία του σχολείου, αλλά καταστρέφουν το παιδαγωγικό κλίμα που πρέπει να επικρατεί σε αυτό, βλάπτοντας το σύνολο των μαθητών, συμπεριλαμβανομένων και των παιδιών όσων τις υιοθετούν. Κανείς εξωσχολικός παράγοντας δεν έχει δικαίωμα να ζητήσει την απομάκρυνση μαθητή από σχολείο. Η απαίτηση αυτή αποτελεί την πιο άθλια και επιθετική συμπεριφορά απέναντι στο σύνολο των μαθητών και των γονέων τους. Όσοι νομίζουν ότι με τον ατομικό τους τσαμπουκά και τη χρησιμοποίηση των οικογενειακών τους διασυνδέσεων προστατεύουν τα δικά τους παιδιά κάνουν λάθος. Αποτελούν μειοψηφίες που λειτουργούν χωρίς την έγκριση της πλειοψηφίας των γονέων και αμαυρώνουν την εικόνα του σχολείου.
Οι εκπαιδευτικοί είναι οι αποκλειστικοί υπεύθυνοι για την αντιμετώπιση των περιστατικών που αφορούν τόσο σε μαθησιακά ζητήματα όσο και σε αυτά που προκύπτουν από την συμπεριφορά του συνόλου των μαθητών. Οι διενέξεις μεταξύ των μαθητών και οι μη επιτρεπτές συμπεριφορές αποτελούν τμήμα της καθημερινότητας της σχολικής και της κοινωνικής ζωής τους. Η αντιμετώπισή τους αποτελεί παιδαγωγικό και όχι αστυνομικό έργο. Κανένας αυτόκλητος προστάτης δεν έχει δικαίωμα να υποκαθιστά τους εκπαιδευτικούς στο ρόλο αυτό. Τόσο στην περίπτωση του σχολείου στο Βαρύπετρο όσο και σε πληθώρα αντίστοιχων περιπτώσεων, οι εκπαιδευτικοί λειτουργούν με επαγγελματισμό και επιστημονική προσέγγιση ανταποκρινόμενοι στις ανάγκες των μαθητών και του σχολείου, στο οποίο υπηρετούν. Καμία εισβολή γονέων, κανένας τραμπουκισμός, καμία εκφοβιστική συμπεριφορά, από τον οποιονδήποτε, δεν μπορεί να αντικαταστήσει το ρόλο του εκπαιδευτικού πολύ δε περισσότερο να του επιβάλλει τι πρέπει να κάνει στην τάξη και στο σχολείο.
Χρειάζεται για μια ακόμη φορά να επαναλάβουμε ότι δεν φταίνε τα παιδιά ούτε οι εκπαιδευτικοί για τη διάλυση των εκπαιδευτικών δομών. Η έλλειψη στήριξης του εκπαιδευτικού έργου από την πλευρά του υπουργείου παιδείας δεν μπορεί να αποτελεί άλλοθι για οποιαδήποτε επίθεση εναντίον τους. Η θέση των γονέων πρέπει να είναι δίπλα στους εκπαιδευτικούς, για να διεκδικήσουμε όλοι μαζί μαζικούς και μόνιμους διορισμούς εκπαιδευτικών και ειδικευμένου εκπαιδευτικού και βοηθητικού προσωπικού, δημιουργία κατάλληλων υποστηρικτικών δομών και δημόσια χρηματοδότηση, για να μπορούν τα σχολεία να καλύψουν όλες τις ανάγκες των παιδιών.
Απέναντι σε αυτά τα διλήμματα οι διοικητικοί θεσμοί και η διεύθυνση πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης στα Χανιά δεν μπορεί να έχει ρόλο Πόντιου Πιλάτου. Αυτή η κατάσταση πρέπει να σταματήσει άμεσα.
Καλούμε τους εκπαιδευτικούς να συσπειρωθούν στο σωματείο τους, να γνωρίσουν τα δικαιώματά τους και να καταγγέλλουν άμεσα κάθε αντίστοιχο περιστατικό.
  • Θα παρέχουμε κάθε συνδικαλιστική και σε περίπτωση που χρειαστεί νομική στήριξη.
  • Οι επιθέσεις ενάντια στα δικαιώματα των παιδιών και των εκπαιδευτικών δεν θα περάσουν.
  • Κάτω τα χέρια από τα σχολεία.

Για το Δ.Σ.
O Πρόεδρος                                                 Ο Γενικός Γραμματέας


Σεραφείμ Ρίζος                                               Ζορμπάς Αχιλλέας