Τρίτη 4 Μαρτίου 2014

ΟΡΓΑΝΩΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ-ΚΛΙΜΑΚΩΝΟΥΜΕ με 5ήμερη 17 -21 Μάρτη


Σε πανδημοσιουπαλληλική απεργία προχωράει όλο το δημόσιο στις 13 και 14 Μαρτίου. Μπορεί να γίνει η αρχή ενός μεγάλου αγώνα που πρέπει να ξεκινήσουμε όλοι οι εργαζόμενοι για να σταματήσουμε τις απολύσεις. Στις 22 Μάρτη λήγει η διαθεσιμότητα των συναδέλφων της τεχνικής εκπαίδευσης, των σχολικών φυλάκων και εκατοντάδων διαθέσιμων του δημοσίου, και αυτό σημαίνει ότι  απολύονται, πάνω απο 2000 συνάδελφοι μας. 
 
Οι συνάδελφοι διαθέσιμοι εκπαιδευτικοί δεν έχουν σταματήσει ούτε μια στιγμή απο το καλοκαίρι να αγωνίζονται. Ομως δεν μπορούν μόνοι τους να σταματήσουν τις απολύσεις. Χρειάζεται να μπούμε στη μάχη όλοι οι καθηγητές για να αποτρέψουμε αυτές τις απολύσεις αλλά και όλες όσες θα έρθουν στη συνέχεια. Γιατί δεν έχουμε καμία αυταπάτη ότι αυτές οι απολύσεις θα είναι οι τελευταίες και οι υπόλοιποι θα «γλυτώσουμε». 

Η κυβέρνηση δεν πρόκειται να σταματήσει τις απολύσεις. Με το νέο νόμο για την αξιολογηση του Δημοσίου,  με την αξιολόγηση – «αυτοαξιολόγηση» των σχολικών μονάδων, με τη διάλυση των σχολείων που έχει φέρει το «νέο Λύκειο» (πέταγμα μαθητών έξω απο το δημόσιο σχολείο) προετοιμάζουν νέο γύρο απολύσεων. Κανένας εκπαιδευτικός δεν είναι ασφαλής, όσο παραμένει η  άθλια δικομματική συγκυβέρνηση, όσο συνεχίζουν την εφαρμογή αυτής της πολιτικής. 

Μπορούμε να τους σταματήσουμε. Η κυβέρνηση είναι αδύναμη και με τις ψεύτικες διακυρήξεις της για το «πρωτογενές πλεόνασμα» που έχει αρχίσει να το «μοιράζει» σε κοινωνικές ομάδες, δεν πείθει κανένα. Ολοι οι εργαζόμενοι βιώνουν την συνέχιση και την κλιμάκωση των επιθέσεων σε βάρος της δουλειάς μας, της Υγείας και της Παιδείας και παντού κυριαρχεί η οργή. Να την μετατρέψουμε σε οργανωμένη απεργιακή δράση. 

Η 48ωρη απεργία στις 13 και 14 Μάρτη είναι το πρώτο βήμα για να κλιμακώσουμε τη δράση μας, γι’ αυτό χρειάζεται να έχει τεράστια επιτυχία. Χρειάζεται να οργανωθεί σε κάθε γειτονιά και κάθε  ΕΛΜΕ η επιτυχία της απεργίας. Με απεργιακές επιτροπές που θα γυρίσουν όλα τα σχολεία, θα μιλήσουν με τους συναδέλφους, θα οργανώσουν την περιφρούρηση  την πρώτη μέρα της απεργίας. Να μην ανοίξει κανένα σχολείο, αντίθετα να γεμίσουν οι δρόμοι με απεργούς στα απεργιακά συλλαλητήρια. Και την δεύετρη μέρα οργανώνουμε τις συνελεύσεις, για να έχουν μαζικότητα και να αποφασίσουν κλιμάκωση με πενθήμερες επαναλαμβανόμενες, με συνελεύσεις για επαναεπιβεβαίωση. 

Απέναντι στα επιχειρήματα ότι οι συνάδελφοι δεν θέλουν απεργίες, να απαντήσουμε ότι οι συνάδελφοι θέλουν έμπνευση και εμπιστοσύνη ότι πάμε για να δώσουμε μια μεγάλη μάχη για να σταματήσουμε τις απολύσεις. Τον Μάη, και τον Σεπτέμβρη δεκάδες χιλιάδες συνάδελφοι, γέμισαν τις συνελεύσεις και τις διαδηλώσεις ακριβώς γιατί έβλεπαν αυτην την προοπτική. Σήμερα το πρόβλημα δεν είναι οι συνάδελφοι που «φοβούνται και έχουν κάτσει στα αυγά τους» αλλά οι ηγεσίες που δεν μπορούν να κερδίσουν την εμπιστοσύνη ούτε των μελών των παρατάξεών τους. Ηγεσίες που όταν κάνουν τον κόπο να περιοδεύσουν στα σχολεία, σπέρνουν την ηττοπάθεια και την απογοήτευση. Γι’ αυτό επιμένουμε ότι η μάχη θα δωθεί απο τα κάτω. Απο το αγωνστικό κομμάτι του κλάδου που χρειάζεται να μπεί μπροστά, να ξαναενεργοποιήσει τις απεργιακές επιτροπές για να οργανώσουμε την επιτυχία της πρώτης 48ωρης, τις συνελεύσεις και την συνέχεια. Να δώσουμε το μήνυμα ότι δεν πρόκειται να σταματήσουμε στις 22 Ματρίου άν έστω και ένας συνάδελφος μας απολυθεί. 

Να απλώσουμε το απεργιακό μέτωπο, και έξω απο την εκπαίδευση. Στους δήμους στα νοσοκομεία, στα υπουργεία, χτίζοντας απο τα κάτω τον συντονισμο που οι συνδικαλιστικές ηγεσίες αρνούνται. Το ότι οι συνάδελφοι θέλουν και αυτοί να μπολύν στον αγώνα φάνηκε απο το ότι η ΑΔΕΔΥ αναγκάστηκε να προχωρήσει σε απεργία σε όλο το δημόσιο.
Να αγωνιστούμε για να σταματήσουμε τις απολύσεις, να ανατρέψουμε την κυβέρνηση και να ανοίξουμε την προοπτική των εργατών. Τη διαγραφή του χρέους, την έξοδο απο την ΕΕ και το ευρώ, την κρατικοποίηση των τραπεζών και όλων των μεγάλων επιχειρήσεων με εργατικό έλεγχο, την απαγόρευση των απολύσεων.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου